به راستی واقعیت خصوصی سازی زغال چیست که این همه کارگر از ادامه آن می هراسند یکی از کارگران معدن میگوید: در دهه هفتاد تعدادی از معادن زغال از دولت جدا و به شرکتهای خصوصی ضعیف و بعضی معادن به اشخاص با نفوذ جناحی واگذار گردید.
وی در ادامه افزود: واگذاری این معادن بصورت اقساطی بوده و پول اقساط این واگذاری را کارگران معادن با (کار سخت و دریافت درآمد اندک ) به دولت تسویه شد.
این کارگر معدن بیان کرد: این شروعی بود به عادت حداقل پرداخت مزد توسط کارفرمایان خصوصی و سایر مشکلات دیگر از جمله حداقل پرداخت حق بیمه، تخلفات مالیاتی.
وی تصریح کرد: نکته قابل توجه این است که با مشخص شدن اختلاس بیمه ای ومالیاتی چرا با بعضی از مدیران این شرکتها برخورد نمی شود.
این کارگر معدن تصریح کرد: باور کنید که برخی از کارگران با این حقوق اندک در خرج و مخارج زندگی خود مانده اند و با سیلی صورت خود را سرخ نگشته داشته اند.
وی ابراز کرد: وقت آن است که هلدینگهای بزرگ منطقه مانند میدکو وشرکت دولتی معادن زغالسنگ کرمان مالکیت معادن خصوصی را بعهده بگیرند.
این کارگر معدن همچنین افزود: از ابتدای تجمع کارگری مسئولین شهرستان و نماینده مجلس فقط شعار داده و تاکنون به هیچ کدام از وعده هایشان عمل نکرده اند.
وی خاطرنشان کرد: تصویب طرح طبقه بندی مشاغل یکی از وعده های مسئولین است که کارگران این طرح اداره کار را بهانه ای برای ابقای شرکتهای معادن خصوصی زغال می دانند و آن را بشدت محکوم می کنند و خواسته کارگران اجرای طرح طبقه بندی مطابق معادن همجوار (شرکت معادن زغالسنگ کرمان ومعدن خمرود) است.
انتهای پیام/نامجو
