مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان کرمان ادامه داد: میانگین بارش سالانه کشور را اگر حدود ۲۵۰ میلی‌متر در نظر بگیریم، میانگین بلندمدت بارش استان کرمان تنها ۱۲۹ میلی‌متر بوده؛ اما در سال‌های اخیر همین مقدار نیز محقق نشده است و سال گذشته میزان بارش استان کمتر از ۸۷ میلی‌متر ثبت شد. روند خشکسالی همچنان ادامه دارد و پاییز امسال نیز عملاً بارشی نداشتیم یا بسیار محدود بوده است.
بحران وضعیت آبی در کرمان
وی با بیان اینکه این وضعیت مستقیماً بر منابع آب سطحی اثر گذاشته است، اضافه کرد: سدهای استان اکنون تنها حدود ۱۶/۵ درصد آب دارند و این کاهش، ما را در تأمین آب شرب، بهداشت و حقابه‌های کشاورزی با چالش جدی روبه‌رو کرده است؛ به‌ویژه در سد مخزنی نساء بم که میزان آب موجود پشت سد کمتر از ۱۰ میلیون مترمکعب است.
علیدادی سلیمانی عنوان کرد: در هیچ سالی سابقه نداشته که در این فصل از سال ذخیره سد نساء به کمتر از ۳۰ میلیون مترمکعب برسد، اما اکنون با رقم بی‌سابقه ۹/۵ میلیون مترمکعب مواجه هستیم که نگرانی‌ها را افزایش داده است.
در ادامه وی ابراز امیدواری کرد که بارش‌های زمستان بتواند بخشی از کمبودها را جبران کند تا تأمین حقابه‌ها امکان‌پذیر شود.
برداشت ۵/۵ میلیارد مترمکعبی از منابع زیرزمینی
علیدادی سلیمانی در تشریح وضعیت آب‌های زیرزمینی گفت: طی سال‌های متمادی بارگذاری بیش از حد کشاورزی در استان اتفاق افتاده است. برخی منابع می‌گویند ۱۹ تا ۲۰ درصد باغات کشور در استان کرمان قرار دارد؛ درحالی‌که چنین سطحی از باغات معمولاً باید در مناطقی با بیش از ۲۵۰ میلی‌متر بارش احداث شود تا بتوانند حداقل بخشی از نیاز خود را از باران تأمین کنند. اما در کرمان تقریباً همه این سطح زیر کشت از منابع آب زیرزمینی برداشت می‌کنند.
مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان کرمان میزان برداشت سالانه استان از سفره‌های زیرزمینی را «حدود پنج‌ونیم میلیارد مترمکعب» اعلام کرد و افزود: این حجم برداشت کار را بسیار سخت کرده است. البته اقداماتی انجام شده؛ از جمله نصب کنتورهای هوشمند، تعدیل ۲۰ تا ۳۰ درصد پروانه‌ها و کنترل برداشت‌ها. اما واقعیت این است که توسعه بی‌رویه کشاورزی و تصرف بخشی از اراضی ملی در ۲۰ تا ۳۰ سال گذشته باعث شده سرمایه‌گذاری‌های سنگینی در این اراضی انجام شود و کاهش سطح برداشت اکنون با دشواری همراه است.
تأثیر بحران آب بر زندگی روزمره و سلامت
علیدادی سلیمانی در پاسخ به پرسشی درباره اثرات بحران آب بر زندگی مردم، اشتغال و سلامت اظهار کرد: این موضوع را از دو جهت می‌توان بررسی کرد. نخست کیفیت آب؛ وقتی برداشت از چاه‌های زیرزمینی افزایش پیدا می‌کند، کیفیت آب پایین می‌آید و جبهه آب شور پیشروی می‌کند. هرچند هنوز این موضوع در آب شرب استان به شکل جدی بروز نکرده، اما در صورت تداوم برداشت‌ها کاهش کیفیت قطعی است.
وی ادامه داد: جهت دوم، هزینه‌های استحصال آب برای کشاورزی است. اکنون بسیاری از چاه‌ها طی دو تا سه سال اخیر مجبور به جابه‌جایی شده‌اند، فقط به دلیل کم‌شدن کمیت آب. این کار هزینه‌های سنگینی بر دوش کشاورز می‌گذارد. در برخی نقاط، کمیت آب آن‌قدر کاهش‌یافته که کشاورزی دیگر مقرون‌به‌صرفه نیست و بخشی از اراضی دشت‌ها عملاً ازدست‌رفته است. از طرفی در بعضی دشت‌ها فرونشست زمین و افت سطح آب زیرزمینی را شاهدیم.
ضرورت کاهش برداشت ۳۰ درصدی
مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان کرمان راهکار اصلی را این‌گونه بیان کرد: تنها راه، کاهش مصرف است. باید ۳۰ درصد مصرف را کم کنیم و برداشت را از پنج‌ونیم میلیارد مترمکعب به پنج میلیارد برسانیم. این کار شدنی است، اما همت همگانی لازم دارد؛ هم حاکمیت و هم مردم باید همراهی کنند. سفره‌ای که از آن استفاده می‌کنیم مشترک است و اگر همراهی نباشد، معرفی چند نفر به دستگاه قضایی مشکلی را حل نمی‌کند. دستگاه قضایی هم امکان پاسخگویی به این حجم اعتراض را ندارد.
ضرورت فرهنگ‌سازی عمیق
علیدادی سلیمانی افزود: باید یک فرهنگ‌سازی عمومی عمیق شکل بگیرد. سال گذشته پویش «دو درجه دما کمتر» با همراهی مردم نتیجه داد و گاز به همه رسید. در موضوع آب نیز باید همین‌گونه باشد. در بخش آب شرب، همه مردم می‌توانند صرفه‌جویی کنند و کار سختی هم نیست.
انتهای خبر/ پسند
