۞ امام علی (ع) می فرماید:
هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

موقعیت شما : صفحه اصلی » يادداشت » یادداشت
سیلاب و شکوه همدلی: روایت ناگفته پویش‌های مردمی شرق کرمان؛ از رنج تا رویش امید

سیلاب و شکوه همدلی: روایت ناگفته پویش‌های مردمی شرق کرمان؛ از رنج تا رویش امید

در پی هر حادثه طبیعی، به ویژه سیلاب‌های ویرانگر که گهگاه دامن‌گیر مناطق شرقی استان کرمان چون شهرستان ریگان می‌شود، تصویری روشن از روحیه والای همبستگی و ایثار در جامعه ایرانی نقش می‌بندد. این یادداشت به واکاوی نقش بی‌بدیل پویش‌های مردمی در مدیریت بحران و احیای امید در دل آسیب‌دیدگان می‌پردازد، روایتی که فراتر از کمک‌های مادی، نمادی از سرمایه اجتماعی بی‌بدیل این دیار است.

 

متن یادداشت:

استان پهناور کرمان، با اقلیم متنوع و گاهی متغیر، همواره شاهد رخدادهای طبیعی از جمله سیلاب‌های ناگهانی بوده است. مناطق شرقی استان، از جمله شهرستان ریگان، به دلیل ویژگی‌های جغرافیایی خاص، هر از چند گاهی با این پدیده طبیعی مواجه شده و زندگی و معیشت مردم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در کوران این حوادث، در کنار تلاش‌های بی‌وقفه نهادهای دولتی و امدادی، این حضور و مشارکت خودجوش مردمی است که تابلویی بی‌نظیر از همدلی و ایثار را به نمایش می‌گذارد.

پویش‌های مردمی برای کمک به سیل‌زدگان، تنها به جمع‌آوری کمک‌های نقدی و غیرنقدی محدود نمی‌شود. در دل این حرکت‌های خودجوش، داوطلبانی از هر قشر و سن، با انگیزه‌ای بی‌بدیل، پا به عرصه عمل می‌گذارند. از جوانانی که با شور و انرژی خود در عملیات امداد و نجات و پاکسازی یاری می‌رسانند، تا گروه‌های جهادی که وظیفه توزیع اقلام ضروری، پخت غذای گرم و حتی بازسازی منازل را بر عهده می‌گیرند. زنان خانه‌دار با پخت غذاهای نذری، اهالی کسب‌وکار با اهدای کالا، و حتی کودکان با پس‌اندازهای ناچیز خود، همگی در این ارکستر بزرگ همبستگی، نت‌های امید را می‌نوازند.

تأثیر این پویش‌ها را نمی‌توان صرفاً با ارقام و آمار سنجید. بی‌شک، کمک‌های مادی ضروری، جانی دوباره به کالبد نیمه‌جان زندگی سیل‌زدگان می‌بخشد، اما آنچه این حرکت‌ها را بی‌نظیر می‌کند، تزریق روحیه امید و احساس “تنها نبودن” به قلب آسیب‌دیدگان است. وقتی یک خانواده سیل‌زده، پس از از دست دادن تمام دارایی خود، شاهد سرازیر شدن کمک‌ها و دستان گرمی است که بی‌هیچ چشمداشتی یاری‌شان می‌کنند، نور امید در تاریک‌ترین لحظات زندگیشان روشن می‌شود. این روحیه، زمینه‌ساز بازسازی روحی و روانی است که خود، پیش‌شرط بازسازی مادی محسوب می‌شود.

پویش‌های مردمی، همچنین نمایانگر ظرفیت عظیم سرمایه اجتماعی در جامعه ماست. این سرمایه، در مواقع بحران، به شکلی خودجوش و کارآمد فعال می‌شود و با پر کردن خلأها و تکمیل اقدامات نهادهای رسمی، به سرعت و کارایی عملیات امداد و بازسازی می‌افزاید. این همکاری و اعتماد متقابل، بنیان‌های همبستگی اجتماعی را تحکیم کرده و درس‌های ارزشمندی را برای نسل‌های آینده به ارمغان می‌آورد.

در نهایت، روایت پویش‌های مردمی در مناطق سیل‌زده شرق استان کرمان، حکایت از آن دارد که در کنار سختی‌ها و ویرانی‌های ناشی از بلایای طبیعی، ظرفیت‌های عظیم انسانی و فرهنگی جامعه ما برای همدلی و همبستگی، گنجینه‌ای بی‌بدیل است که امید را از دل یأس می‌رویاند و آینده‌ای تاب‌آورتر را نوید می‌دهد. حفظ و تقویت این روحیه، وظیفه‌ای همگانی است.

کلمات کلیدی:

سیلاب، پویش‌های مردمی، ریگان، شرق استان کرمان، همدلی، همبستگی، امدادرسانی، داوطلبان، جامعه، سرمایه اجتماعی، امید، بازسازی.

پاسخ دادن

ایمیل شما منتشر نمی شود. فیلدهای ضروری را کامل کنید. *

*