وی در ادامه بیان کرد: گنبد آرامگاه شاه نعمتاللهولی، دارای ۱۱ تَرک کاشیکاری شده با رنگ فیروزهای و نقوش هندسی سفید و حَمیلهای مشکی (خطهای حاشیه کاشیهای قدیمی) است، که با مصالح سنتی ملات گچ اجرا شده است، این گنبد دو پوسته بوده و طی دورههای مختلف تقریبا هر ۲۵ سال یک بار مرمت شده است.
ماهانی خاطرنشان کرد: اصل این گنبد با این فرم مربوط به دوره تیموری است که در دهه ۶۰ به دلیل زلزله و فرسودگی چوبهای گنبد، بخش خشخاش گنبد با مصالح جدید اجرا شده، همچنین با توجه به سایر اقدامات مرمتی در بخش کارگاه داخلی نیز طی بررسی آسیبهای شناسایی شده در بخش مأذنه دو گلدسته سردرب وکیل الملکی این بنا نیز در دستور کار استادکاران مرمت قرار گرفته است.
آرامگاه یا آستانه شاه نعمتاللهولی بنایی مربوط به دوره تیموری است که در شهر ماهان در استان کرمان جای گرفته است. این اثر در ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۱۳۲ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
اولین بنا که گنبدخانه است در سال ۸۴۰ قمری و در زمان شاهرخ تیموری و آخرین توسعه آن در سال ۱۳۸۴ هجری قمری بوده است.
مساحت این آرامگاه ۳۵ هزار مترمربع است.
شاه نعمتاللهولی در سال ۸۳۲ و به قولی ۸۳۴ ه.ق در شهر کرمان درگذشت و در ماهان در میان باغی مدفون شد. هسته اولیه این بنا گنبدی منفرد بود که در سال ۸۴۰ ه.ق و به دستور «احمدشاه دکنی» ساخته شد و بهتدریج گسترش یافت.
شهر ماهان در فاصله ۲۸ کیلومتری شرق مرکز استان کرمان قرار دارد و اثر ثبت جهانی باغ شاهزاده در این شهر واقع شده است.
منبع: