ایشان تا چهارم متوسطه درس خواند، به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت، بيست و هفتم مهر ۱۳۶۲، در مريوان توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش به سر، به شهادت رسيد.
مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد، برادرش حجت‌الله نيز به شهادت رسيده است.
بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید غلام‌حسین آقاملایی را می‌خوانیم؛
بسم‌الله الرحمن الرحيم
عَبَسَ وَتَوَلَّى ﴿١﴾
أَنْ جَاءَهُ الأعْمَى ﴿٢﴾
وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّهُ یَزَّکَّى ﴿٣﴾
أَوْ یَذَّکَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّکْرَى ﴿٤﴾
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى ﴿٥﴾
فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّى ﴿٦﴾
وَمَا عَلَیْکَ أَلا یَزَّکَّى ﴿٧﴾
وَأَمَّا مَنْ جَاءَکَ یَسْعَى ﴿٨﴾
وَهُوَ یَخْشَى ﴿٩﴾
فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّى ﴿١٠﴾
انتهای خبر/ پسند
