زینب از حدود پنج سال پیش، مسیر ساخت ظروف تزئینی با استفاده از مس و فیروزه را در خانه آغاز کرده؛ هنری که پیش از او نیز در شهرهایی چون نیشابور و اصفهان سابقه داشته، اما او تلاش کرده آن را با مصالح بومی شهربابک بازتعریف و بومی‌سازی کند.
در سال‌های ابتدایی، مسیر برای او آسان نبود. نه تنها از نظر فنی، که از نظر اجتماعی و روانی نیز با چالش‌هایی مواجه شد. گاه نزدیک‌ترین افراد به او توصیه می‌کردند این مسیر را رها کند. برخی می‌گفتند آینده‌ای در این کار نیست و بهتر است سراغ شغل دیگری برود. با این حال، او با پشتکار و ایمان به راهی که انتخاب کرده بود، به کار خود ادامه داد. روزهایی بود که فروش نداشت، مواد اولیه‌اش از بین می‌رفت یا نتیجه مطلوب به دست نمی‌آمد، اما صبح روز بعد، دوباره از نو شروع می‌کرد.
زینب در ادامه مسیر، خواهرش را نیز وارد این کار کرد. آن‌ها با تقسیم کار و توسعه مهارت‌ها توانستند تولیدات خود را گسترش دهند و از طریق یک مغازه کوچک در مرکز شهر، آن‌ها را به فروش برسانند. تا چند سال پیش، درآمد حاصل از فروش این محصولات، توانست وضعیت اقتصادی نسبتاً پایداری برای آن‌ها فراهم کند. اما در ماه‌های اخیر، به‌دلیل کاهش قدرت خرید مردم و مشکلات عمومی اقتصادی، بازار فروش این محصولات نیز دچار رکود شده است.
با این حال، زینب هنوز امیدوار است؛ به روزهایی بهتر، به حمایت مسئولان، به ایجاد بازارهای محلی و نمایشگاه‌هایی برای عرضه آثار هنری بانوان کارآفرین. می‌گوید اگر حمایت شود، نه‌تنها می‌تواند کار را گسترش دهد، بلکه فرصت آموزش به زنان و دختران دیگر نیز فراهم خواهد شد.
زینب ملکی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری «اقطاع خبر» با بیان این‌که آغاز این مسیر برایش بسیار دشوار بوده است، عنوان کرد: کار را بدون آموزش حرفه‌ای و با آزمون و خطای مداوم آغاز کردم. در ابتدا هیچ‌گونه شناخت دقیقی از ابزارها، مواد اولیه و تکنیک‌های کار نداشتم و ناچار بودم با تجربه مستقیم، مسیر را پیدا کنم.
وی ادامه داد: در ادامه آموزش دیدم اما مشکلات کار فقط فنی نبود. در سال‌های ابتدایی بسیاری از اطرافیان با دید منفی به فعالیت من نگاه می‌کردند و حتی توصیه می‌کردند که این کار را رها کنم. بعضی از نزدیکان می‌گفتند وقتت را تلف نکن و سراغ کار دیگری برو؛ اما علاقه به هنر و باور به نتیجه، باعث شد ادامه دهم.
مبکی با اشاره به شکست‌ها و ناامیدی‌های متعدد در این مسیر گفت: بارها پیش آمد که محصول نهایی خراب شد، مواد اولیه از بین رفت یا هیچ فروشی نداشتیم، اما هر بار تلاش کردم دوباره شروع کنم.
این هنرمند شهربابکی با بیان این‌که خواهرش نیز در ادامه به او پیوسته است، افزود: با ورود خواهرم به این فعالیت، توانستیم حجم تولید را بیش‌تر کنیم و محصولات‌مان را از طریق یک مغازه در مرکز شهر به فروش برسانیم. این همکاری باعث شد وضعیت اقتصادی خانواده تا حدی بهبود پیدا کند.
وی از کاهش چشمگیر فروش در ماه‌های اخیر به‌دلیل شرایط اقتصادی کشور خبر داد و تأکید کرد: کاهش قدرت خرید مردم بر فروش صنایع دستی نیز اثر گذاشته و ادامه فعالیت بدون حمایت مسئولان دشوار شده است.
وی در پایان با تأکید بر ظرفیت بالای این هنر برای اشتغال‌زایی بانوان، اظهار امیدواری کرد: با حمایت نهادهای مرتبط، بتواند کارگاه آموزشی راه‌اندازی کند و زمینه آموزش و اشتغال دیگر دختران و زنان علاقه‌مند را نیز فراهم سازد.
انتهای خبر/ پسند
