عضو هیأت علمی دانشگاه امام حسین (ع) تهران با اشاره به شهادت زائران در سال بیت‌الله‌الحرام در سال ۱۳۶۶ بیان کرد:
برائت از مشرکان، مفهومی بنیادین در آموزه‌های توحیدی است که ریشه در تصفیه ایمان و پالایش دل از هرگونه شرک و کفر دارد.
وی افزود: این برائت نه تنها یک اعلام برائت زبانی، بلکه تجلی عینی اعتقاد به یگانگی خداوند و نفی هر گونه شریک و معبود غیر اوست. در دنیای امروز که فضای‌مجازی عرصه تبادل اندیشه‌ها و باورهاست، بازخوانی این مفهوم به ما یادآوری می‌کند که ایمان خالص و توحید ناب، اساس هر حرکت معنوی و اجتماعی است و هر گونه انحراف از آن، زمینه‌ساز تفرقه و انحطاط فرهنگی خواهد بود.
محمدی تأکید کرد: برائت از مشرکان، پاسداری از اصالت دین و هویت ایمانی است که باید با بصیرت و آگاهی در جامعه ترویج یابد.
وی ادامه داد: او نه‌تنها عالمی بزرگ بود، بلکه پیام‌آور مهربانی و عدالت و سرچشمه‌ای بی‌پایان از عشق الهی برای همه انسان‌ها بود. در هر کلمه‌اش، صدای آرامش و امید به گوش جان می‌رسد و در هر قدمش، نشانه‌ای از مسیر روشن زندگی.
وی افزود: این حدیث به صورت علمی و اخلاقی تأکید دارد که کنترل نفس و قطع وابستگی به دنیا و خواسته‌های بی‌پایان، کلید رسیدن به عزت پایدار است. به عبارت دیگر، عزت حقیقی در ترک طمع و اتکای به خود و خداوند است که باعث استقلال و کرامت انسان می‌شود. بعضی از افراد در جامعه به حق خود قانع نیستند و طمع در اموال و حقوق دیگران می ورزند و این حرص، نتیجه مبارکی نخواهد داشت.
محمدی در پایان عنوان کرد: امیدوارم با الگوگیری و تأسی از این کلام نافذ امام باقر (ع) بتوانیم در اجتماع، زندگی قانع و با عزتی داشته باشیم.
انتهای خبر/ زارعی
