موکبهایی که توسط مردم بومی منطقه و به همت اهالی روستاها و شهرها برپا شدهاند، همه حال و هوای دیگری دارند، موکبهایی شبانهروزی که روشنیشان، چراغ دل هر انسانی را برای حسین پرفروغتر میکند.
هر ساله در آستانه اربعین سیل خودجوشی از شیدایان و عاشقان حسینی با شوقی وصف ناپذیر برای رسیدن به کعبه عشق بدون آن که رنج سفر را احساس کنند، آغاز میشود.
تماشای حرکت این سیل عاشقانه با شور و شوقی خدایی در فضایی آکنده از معنویت و احساسی عجیب از حُب و دوستی با پای پیاده بدون هر نژاد و قومیت، پیر و جوان و جایگاه و مقامی چشم هر بینندهای را جادو میکند تا که او هم برای وصل شدن به آن عزیز نازنین به تکاپو بیفتد و اگر پای رفتن نیست حتی اگر شده با تعارف استکانی چای با طعم و عطر گل محمدی و یا با کاسهای از آب گوارا، به زائر آن عزیزدل التماس دعا داشته باشد.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
انتهای خبر/پورحیدر