او برای رسیدن به اهدافی که ترسیم کرده بود تمام توان خود را میگذاشت و شبانهروزی تلاش میکرد. اگر حرفی میزد و یا قولی میداد برای به انجام رساندن آن، تلاش خود را هر روز افزون میکرد. او مصداق کسانی بود که خستگی را خسته کرده بودند.
اما در کنار این زحمات، او هرگز ناامید نمیشد. بیشک هر تصمیم مدیریتی منتقدان و مخالفان خود را دارد. کسانی که یک تصمیم را ناصواب میدادند و آن را نقد میکنند.
اما در کنار این نقدها، برخی افراد هم هستند که از روی اغراض و منافع شخصی یا کینههای حزبی و گروهی به مدیران نیش و کنایه میزنند. آنها نمیخواهند که راه درست را بدانند بلکه به آنچه خود میخواهند فرمان میدهند.
این افراد هرچند قلیل هستند اما سر و صدایشان در رسانهها و دنیای مجازی بسیار زیاد است. آنها خود را نماینده افکار عمومی و صدای مردم میخوانند و تلاش میکنند اذهان را به نفع منافع خود مسموم کنند. تخریب، عملیات روانی، شایعهپراکنی، سنگاندازی، تمسخ، زخم زبان، کنایه و… از ابزارهای این گروه است.
آنها یک هدف دارند و آن هم ناامید کردن مسئولان از کار است. هدفی که در نتیجه آن میخواهند به مردم بگویند آنها نتوانستند. آنها فقط فعل نمیتوانیم را صرف میکنند و مسئولان را با آن مورد عتاب قرار میدهند.
شهید رئیسی مانند همه مدیران در ۴۰ سال اخیر با این گروه مواجه بود اما هرگز مایوس نشد. در عوض تلاش خود را به طور اعجابآوری چندین برابر کرد. تا جایی که وقتی مقام معظم رهبری به ایشان توصیه میکنند برای انجام بهتر کار کمی استراحت کند میگوید: «از کار خسته نمیشوم».
از سوی دیگر امید او ناشی از توکلی به خدا و همراهی مردم بود. او به خدا ایمان عملی داشت و با معنویت، ذکر، دعا و توسل کارها را به پیش می برد. از سوی دیگر او مردمدار بود و مردم نیز پشتیبان او در انجام تصمیمهای مهم بودند.
تلاش او نیز معطوف به چهار شاخصه بود. پرهیز از فساد و مردمفریبی، جامع الاطراف بودن، شجاعت و دشمنشناسی چهار شاخصه تلاش او بود. شهید رئیسی برای انجام کارها از هر راهی استفاده نمیکرد. او میتوانست به ظاهر با برخی باندها ببندد تا کارهایش را پیش ببرد اما او در مقابل فساد در هیچ کدام از مسئولیتهایی که داشت کوتاه نیامد.
شهید رئیسی خود را کارشناس همه چیز نمیدانست، اما تلاش میکرد در عرصه مدیریت اشراف کافی بر موضوعات داشته باشد تا برخی به اسم کار کارشناسی، منافع خود را به او قالب نکنند. بسیاری معتقدند که هر تصمیم مدیریتی به دلیل تاثیرگذاری مولفههای مختلف و گاه غیرقابل پیشبینی و پیشگیری دارای تبعاتی میشود. شهید رئیسی برای حل این نقص اولاً وقتی پس از بررسیها به تصمیمی میرسید از هجمهها نمیترسید و کار را تا سرمنزل خود به پیش میبرد. از طرف دیگر دلسوزانه پیگیری مینمود تا تصمیم از هدف خود در هیچ جای کشور منحرف نشود.
ویژگی دیگر شهید رئیسی دشمنشناسی بود. او اهداف دشمن در کشور را میشناخت و در گفتار و رفتار خلاف آن عمل میکرد. در مقابل آمریکا یک خیر بزرگ گذاشت. در برابر غربپرستان نیز با ما میتوانیم ایستاد. در مقابل آنها که تولید را ضعیف میخواستند ایستاد و هر روز به کار و تولید رونق بیشتری داد. موانع را برداشت و ثروت را به میان مردم بازگرداند.
امید و تلاش مهمترین ویژگیهای شهید رئیسی است که الگوی جاوانه مدیر تراز جمهوری اسلامی است که زین پس تمامی کسانی که در ایران مسئولیت میگیرند با آن سنجیده میشوند.
شهید رئیسی در همین از برحه از زمان و همین دوران و همین مشکلات و همین مسائل زیست میکرد. او یک کفه ترازویی است که در زمان حال و آینده، دیگرعملکردها با آن سنجیده میشود.
نویسنده: زهرا سلیمانیفرد، سردبیر پایگاه خبری «اقطاع خبر»