۞ امام علی (ع) می فرماید:
هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

موقعیت شما : صفحه اصلی » ويژه‌های خبری
روایتی از یک روز حضور در شهر میمند
روایتی از یک روز حضور در شهر میمند

روایتی از یک روز حضور در شهر میمند

وقتی از کوه بالا می‌روم و درون قلعه‌ها سرک می‌کشم، عطر تازه زندگی را استشمام می‌کنم. اینجا بغل بغل عشق را وجب به وجبش روی زمین می‌ریزد. به گزارش پایگاه خبری «اقطاع خبر»،  کرمان، اینجا سرزمین سنگ و صخره است، منطقه‌ای با دژ‌های مستحکم و قلعه‌هایی ایجاد شده در دل کوه! باشکوه و باعظمت است، […]


وقتی از کوه بالا می‌روم و درون قلعه‌ها سرک می‌کشم، عطر تازه زندگی را استشمام می‌کنم. اینجا بغل بغل عشق را وجب به وجبش روی زمین می‌ریزد.

روایتی از یک روز حضور در شهر میمند

به گزارش پایگاه خبری «اقطاع خبر»،  کرمان، اینجا سرزمین سنگ و صخره است، منطقه‌ای با دژ‌های مستحکم و قلعه‌هایی ایجاد شده در دل کوه!

باشکوه و باعظمت است، بالابلند و یگانه! اینجا میمند است، تکه‌ای بکر از تاریخ و تمدن که خودش را از دل هزاره‌ها بیرون کشیده و بر کرانه تاریخ ایستاده است.
 
پیشانی‌اش بلند و بختش سفید است، مثل یک یاقوت همیشه درخشان در حوالی شهرستان زرخیز و فیروزه‌ای‌ رنگ کرمان نشسته و اصالتش را به رخ می‌کشد.
 
انسان‌هایی که این دژها را کنار دژها گذاشته و قلعه‌ها را درون قلعه‌ها ساخته‌اند، باید خیلی عاشق باشند، عاشق زندگی و عاشق زنده‌ماندن! 
 
از فضای پیرامون آن، این‌ طور برداشت می‌شود که جان کنده‌اند تا خودشان و خانواده‌شان را در دل کوه پناه داده‌اند، این پناهگاه‌هایی که مثل خانه ساخته شده‌اند نشان می‌دهند مبارزه سختی با طبیعت و درندگانِ آن داشته‌اند.

وقتی از کوه بالا می‌روم و درون قلعه‌ها سرک می‌کشم، عطر تازه زندگی را استشمام می‌کنم. اینجا بوی نان کرنون می‌دهد و بغل بغل عشق را وجب به وجبش روی زمین می‌ریزد.

این بوی اصالت صرفاً مخصوص میمند است، برای سرزمینی که مانندش هیچ کجای این خاک نیست، فقط اینجاست، در ۳۸ کیلومتری شهرستان شهربابک! آنجا که خانه‌ها نشان عظمت دارند و در کشاکش کوه، افراشته شده‌اند.
 
نگاه‌ها که درون قلعه‌ها می‌چرخد و روی وسایل قدیمی می‌نشیند، بی‌واسطه به دل تاریخ کوچ کرده و زندگی پیشینیان را از نظر می‌گذاریم، چقدر ساده و چقدر صمیمی روزگار گذرانده و باورها و اندیشه‌های خود را در صخره به صخره این مکان به یادگار گذاشته‌اند.

این روستای بکر تاریخی را باید از نزدیک دید، روی خاکش قدم گذاشت و از پلکان‌های فرضی‌اش بالا رفت. اوج قله‌اش ایستاد و بی‌پرده تاریخ و تمدن را از نظر گذراند.
 
از سرگذشت انسان‌هایی که در این مکان زندگی کرده‌اند، اطلاعاتی در دست نیست اما محل زندگی‌شان تبدیل به نماد شده است، نمادی از تلاش و نشانه‌ای از عشق!
این عشق هنوز هم در کوچه‌های بن‌بست این روستا جاری است، اگرچه زندگی با مردمان اینجا سر سازگاری نداشته و گروه‌گروه از آنها را کوچانده است، اما هنوز هم اینجا بوی زندگی می‌دهد، عطر یک زندگی معمولی با کوله‌باری از سختی و سخت‌کوشی …
 
میمند را خانواده‌های اندکی سر پا نگه داشته‌اند، یکی از همان مردم محلی لیدر می‌شود و بقیه هم در تلاش هستند با فروش محصولاتی هم درآمد داشته باشند و هم نبض زندگی را در تاریخی‌ترین مکانی که می‌شناسیم به جریان بیندازند.
 
تلاش مردمانِ اندکی که غالباً بالای ۷۰ سال سن دارند، ستودنی است اما به نظر می‌آیند مجموعه دولتی به این میراث ملی آن‌چنان که باید توجه نداشته‌ است، امیدوارم ورق برگردد و خدمات در میمند در خور نام بلندش باشد.
منبع: فارس
انتهای خبر/پسند


———-
منبع:آرمان

پاسخ دادن

ایمیل شما منتشر نمی شود. فیلدهای ضروری را کامل کنید. *

*