به گزارش پایگاه خبری «اقطاع خبر»؛ محمد ایمانی در یادداشتی نوشت: اما آمریکا و تروئیکای اروپایی با رندی، مکانیسم ماشه را هم در توافق تعبیه کردند تا پس از گرفتن امتیازات (اغلب بازگشت‌ناپذیر) هر گاه خواستند، بتوانند زیر تعهدات خود بزنند.
 
 سازوکار ماشه (امکان بازگرداندن قطعنامه‌های تحریمی بدون نیاز به رای گیری در شورای امنیت)، این اختیار را به چهار دولت غربی داد که ابزار دائمی باج‌خواهی را بالای سر روحانی و ظریف نگه دارند و ضمن عهدشکنی، گروکشی و زیاده‌خواهی نیز بکنند! اکنون، طرف ایرانی به‌درستی می‌گوید نقض کامل توافق از سوی طرف غربی، آنها را از نظر قانونی، محروم از ماشه کرده است.
 
 روسیه و چین نیز موضع ایران را با قاطعیت تأیید کرده‌اند. اما در موقعیت عبرت‌آموز کنونی، امثال ظریف و روحانی و…، به‌جای اینکه به آمریکا و تروئیکای اروپایی به‌خاطر خیانت چندلایه اعتراض بکنند، روسیه و چین را مورد حمله قرار می‌دهند! اما چرا؟ روسیه و چین بودند که از فردای اجرای برجام، توافق را زیر پا گذاشتند، تحریم‌ها را برگرداندند و بر شمار آنها افزودند، یا چهار دولت غربی؟ وقتی شمشیر داموکلس ماشه در توافق و قطعنامه ۲۲۳۱ جاسازی می‌شد، چرا ظریف و روحانی مخالفت نکردند؟!
 
 چرا هشدار صاحب‌نظران را در باره ماشه نشنیدند، بلکه از اساس، وجود چنین سازوکار خسارت‌باری را انکار کردند؟! از سابقه ماجرا که بگذریم، چرا به‌جای اینکه به تروئیکای اروپایی (و آمریکا) حمله کنند، روسیه و چین را می‌کوبند که علیه ماشه موضع گرفته و کنار ایران ایستاده‌اند؟! خسارت‌های ۱۰ساله برجام به کنار! چرا اکنون که وقت تقویت یارگیری در برابر تهدیدها و تحریم‌های غرب است، کشورهای همسو و دارای منافع مشترک با ایران را می‌زنند؟ این‌همه دوبینی و لوچ نمایی، طبیعی است؟!
 
 منبع: فارس