در ابتدای  این مراسم فاطمه لشکری به ارائه گزارش عملکرد کوتاهی از فعالیت های انجمن دل عالم طی یکسال گذشته پرداخت وی با اشاره به اینکه در دوسال گذشته اکثربرنامه های انجمن به صورت مجازی برگزار شده است اظهار امیدواری کرد با پایان یافتن بیماری کویید ۱۹ بتوان بیش از پیش  به اجرای برنامه های زنده و با حضور مردم پرداخت.

در ادامه سید علی منصوریان دبیر انجمن ادبی دل عالم با اشاره به اینکه این سومین همایش شعر عاشورایی مسمی به نیستان سرخ است، گفت: یکی از اهداف انجمن ادبی دل عالم و همچنین انجمن ترانه کرمان آشنایی جوانان و نوجوانان با اهل بیت و سیره این بزرگواران است که در طول این چند سال که از فعالیت این انجمن ها می گذرد سعی کردیم به انحاء مختلف به این مهم جامعه عمل بپوشانیم.

در ادامه این همایش همچنین استاد احمد اسد الهی به بیان زندگی نامه جیحون از تولد  تا هجرت به کرمان و وفات وی پرداخت  وی با اشاره به این مطلب که  کرمانی ها حق جیحون را ادا نکرده اند، گفت: بیش از ۱۴۰ سال از وفات جیحون  میگذرد اما هیچگاه برنامه ای در خور و شان این شاعر بزرگ اجرا نشده است و این اولین برنامه ایست که در بزرگداشت این شاعر برپا شده است.

شعله کرمانی با انتقاد از وضعیت نابسامان مزار جیحون اظهار کرد: قبر جیحون بدون هیچ آدرس و علامت و نشانه ای در گوشه این مدرسه در کوچه پس کوچه های کرمان قرارگرفته و هیچ نماد و تابلو ی برای این مزار ساخته نشده و این باعث سرشکستگی ما کرمانی هاست.

وی با بیان اینکه سال های سال است که بر منابر حسینیه ها و تکایا اشعار جیحون دلها را به یاد علی اصغر(ع)  و حضرت عباس(ع) انداخته و واقعه کربلا را با زبانی روان و شیوا به مردم بیان مینماید، اظهار کرد: از مسئولین استان و به ویژه مسئولین آموزش و پرورش و سازمان تبلیغات اسلامی و نیز از شورای شهر و شهردار کرمان میخواهم تا با ساخت نمادی زیبا و در شاءن این شاعر بزرگ و نصب تابلوهای راهنما و…  این مکان را به میعادگاه عاشقان اهل بیت تبدیل کنند.

 بیان بخشی از ویژگی های شعر جیحون و توانایی او در سرودن مسمط های ولایی بخش دیگری از همایش بود که توسط استاد مسعود مهدوی اجرا شد مهدوی همچنین با خواندن غزلی از جد خود خطاب به تاج الشعرا جیحون به بررسی مسمط مسدس جیحون در منقبت حضرت عباس (ع) و داستان شهادت ایشان پرداخت .

در ادامه شاعرانی چون عبدالرحیم عبدالکریمی نیز با بیان خاطراتی از درس خواندن در مدرسه جیحون و با اشاره به اشعار او خواستار توجه جدی مسئولین کرمان به بازسازی مقبره جیحون  شدند.

اجرای مداحی و مرثیه سرایی توسط مداح جوان اهل بیت مهدوی از بخش های دیگر این مراسم بود و در پایان نیز شاعران و حاضران در همایش با حضور بر سر مزار جیحون و روشن کردن شمع و قرائت فاتحه یاد این شاعر بزرگ را گرامی داشتند. 

لازم به ذکر است همایش نیستان سرخ طبق سنوات گذشته برای سومین سال متوالی با همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی کرمان، انجمن ترانه کرمان و انجمن‌ دل عالم  و همکاری کانون شاعران آیینی ،دبیرستان علوم و معارف دینی صدرای کرمان و هیات رایت المهدی برگزار شد.

 شایان ذکر است میرزا محمّد جیحون، ملقّب به «تاج الشعراء»، در سال ۱۳۵۰هـ . ق در محله «گازرگاه» یزد تولّد یافت ، نسبت او از سوی پدر به شاه شجاع، از امرای آل مظفر می‌رسد. در نوجوانی صرف و نحو عربی و علم عروض را آموخت و همچنین به حرفه حکاکی نیز اشتغال داشت.

او در دوره جوانی چند سالی را در هند و پس از آن در بنادر جنوب سپری کرد و پس از آن به عراق مهاجرت نمود. جیحون سه سال نیز در اسارت ترکمنها بود. زمانی که جیحون در شیراز بود به نزد فرهاد میرزا معتمدالدوله رسید و مورد توجه او قرار گرفت و با واسطه فرهاد میرزا به تهران رفت و به حضور ناصرالدین شاه رسید. در اصفهان نیز ظل‌السلطان را ستود و لقب تاج‌الشعرا را از او گرفت. برادر او سیحون پیشه طبابت داشت و به تاج الاطبا ملقب بود. 

جیحون بنا به مسائلی از یزد نفی بلد شد و  پس از چند سال سرگردانی به کرمان آمد در کرمان به واسطه اقبال بلندش با افسرالشعرا (افسر کرمانی ) آشنا شد میرزامهدی قلی خان کرمانی شاعر و خوشنویس قرن سیزدهم ملقب به افسر الشعرا آنروزها اسم و رسمی برای خود داشت وی به جیحون پناه داد و جیحون در کرمان ماندگار شد و در همین شهر ازدواج کرد.

بسیاری از شعرها و مراثی جیحون در دوران اقامت او در کرمان سروده شده است 
کتاب نمکدان جیحون که به تقلید از گلستان سعدی نگاشته شده از شاهکار های ادبیات فارسی به شمار می رود: مرا تُرکیست مشکین موی و نسرین بوی و سیمین بر / سها لب، مشتری غبغب، هلال ابروی و مه پیکر

هنر جیحون در ترجیع بند و مسمطّات موثری است که در رثای خاندان عصمت سروده و با زبان شعر، تصویری روشن و غم آفرین از وقایع عاشورا آفریده است؛ بطوریکه در تاریخ سوگواری های ادب پارسی، کمتر شاعری را مانند او در این کار موفق می بینیم.

مخمّس معروف او، که با مدح مولای متقیان شروع می شود و با تصویری روشن از شهادت طفل کوچک امام حسین(ع)  خاتمه می پذیرد، بقدری استادانه سروده شده است که کمتر کسی است که  تحت تاثیر آن قرار نگیرد.

شعر معروف «مسدّس ترکیب» شهادت حضرت عباس (ع) ، برادر امام را بطور قطع، شاعر در حالتی روحانی توأم با وجد و حال سروده و مطمئنا از دل او برخاسته که تا این حد در دل ها نشسته است.
 
میرزا محمد جیحون سرانجام در سال ۱۲۶۱ خورشیدی  ( ۱۳۰۱ ه ق )  در کرمان و در سن ۵۱ سالگی  از دنیا رفت و در محله خواجه خضر و در گورستان این محله به خاک سپرده‌شد.

انتهای پیام/تاج الذینی