طبق بند ۱۵ ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها؛ جمع‌آوری حیوانات بلاصاحب و دفع حیوانات مریض و مضر و ولگرد و ممانعت از چرا در شهر بر عهده‌ی شهرداری‌هاست. اغلب شهرداری‌ها وظیفه جمع آوری، نگهداری و عقیم سازی سگهای ولگرد را به عهده دارند اما در سال‌های اخیر به علل مختلف این اقدام از اولویت کاری برخی شهرداری‌ها خارج شده و این سازمان نسبت به گذشته در این زمینه کم کار شده است.
آنچه تاکنون مورد توجه قرار نگرفته دلایل رشد پلکانی جمعیت سگها در شهر زرند است. به گفته شهروندان وجود این سگها در سطح شهر و در تمام ساعات شبانه‌روز و ورودشان به محله‌های مسکونی و گاه پارک‌های اطراف و محوطه بیمارستانها موجب ایجاد ترس از بابت انتقال بیماری و رعب و وحشت شده که از مسوولان ذی‌ربط تقاضای رسیدگی و جمع‌آوری دارند.
وجود این حیوان در شهر، نه‌تنها سلامت و آسایش و ایمنی مردم را به خطر می‌اندازد بلکه امکان دارد مانند بعضی از شهرهای دیگر ایران با حمله سگهای ولگرد، مشکلات زیادی برای مردم ایجاد شود.
بیشترین نگرانی از جولان سگهای ولگرد در شهر به خاطر کودکان است، چرا که سگها در زمستان گرسنه هستند و دنبال غذا می‌گردند و از سویی کودکان قدرت دفاع از خود را ندارند و معلوم نیست در صورت حمله سگها به آنها چه اتفاق ناخوشایندی برای ان ها بیفتد.
به نظر می رسد اصلی‌ترین و ابتدایی‌ترین اقدامی که باید برای کنترل جمعیت سگهای بلاصاحب در محیط‌های شهری انجام داد، مدیریت پسماند است زیرا هنگامی که غذا به‌راحتی از طریق پسماندها در اختیار این نوع از حیوانات قرار می‌گیرد میزان تولیدمثل آنها افزایش پیدا می‌کند.
مرحله دوم پس از مدیریت پسماند و عدم غذارسانی به سگها، مدیریت سگهای صاحب‌دار به‌ویژه سگهای گله است و پس از اجرای این راهکارها و کنترل جمعیت سگها، باید به سراغ راه‌حل‌های حذف فیزیکی مثل عقیم‌سازی رفت.
بدون شک مدیریت درست و علمی بدون سوار شدن بر موج احساسات کمک می‌کند تا در آینده جمعیت سگها در محیط‌های شهری که هم برای انسان و هم برای خود سگها مناسب نیست کنترل شود.
انتهای پیام/قنبرزهی
