“شفافیت” ازجمله موضوعاتی است که در کشور ما موسمی مطرح می شود و دوباره از نظرها دور انگاشته می شود. نحوه مواجهه مجلس با طرح شفافیت آراء نمایندگان که درنهایت به رأی نیاوردن آن منتهی شد، باز گویای کم توجهی به این موضوع مهم و راهبردی به حساب می آید.
دراین باره تأمل در نکات زیر مهم به نظر می آید:
اولا مبنای دینی شفافیت: مقام معظم رهبری تکلیف همه بخشهای کشور را درباره شفافیت روشن ساخته اند؛ ایشان بیان می کنند که این شفّافیّتی که حال سر زبانها است که “آقا شفّاف، شفّاف”، در کلام امیرالمؤمنین است. بعضی ها عادت کرده اند هر چیز خوبی که در جامعه اسلامی است را نسبت بدهند به غربی ها. واقعاً انسان تعجّب میکند از کوته فکری بعضی ها! برخی می گویند توجّه به مردم، آراء مردم، اهتمام به مردم، ما از غربی ها یاد گرفتیم اینها را؛…نخیر، شفّافیّت را امیرالمؤمنین یاد داده؛ می گوید حقّ شما بر من -یعنی حقّی که شما پیش من دارید- این است که هیچ رازی را از شما پنهان ندارم، هیچ حرفی را از شما پنهان نکنم، مگر در جنگ و مسائل جنگ و مسائلی که با دشمن طرف هستیم.
دوما شفافیت و سرمایه اجتماعی: بدون تردید شفافیت بر سرمایه اجتماعی نظام می افزاید و با این شیوه آگاهسازی افکار عمومی، انگاره ذهنی نادرستی که همه جا و همه افراد را فسادآلود می بیند، اصلاح خواهد کرد. شفافیت ماجرای افشاگریهای خسارت آمیز و بی فایده برخی افراد را نیز بی تأثیر می گذارد؛ چون همه چیز در منظر دید مردم است. جدای از همه اینها، شفافیت تبلیغات سهمگین رسانه های نظام سلطه علیه جمهوری اسلامی را نیز خنثی خواهد کرد.
نکته پایانی
راهبردی بودن سطح شفافیت: انتظار اولیه از نمایندگان مجلس یازدهم آن است که به شفافیت به عنوان یک موضوع راهبردی و تعیین کننده برای انقلاب و نظام اسلامی بنگرند. مجلس ملزم است سامانه شفافیت را در همه بخشهای کشور به استثناء موضوعات امنیتی، ساری و جاری سازد؛ برای این ضرورتاً باید از خود شروع کنند. ضمن اینکه یکی از شعارهای اصلی نمایندگان مجلس کنونی، شعار شفافیت بود و توقع میرفت که با فوریت در دستور کار مجلس قرار میگرفت. شفافیت آرا حتماً به نفع استحکام تصمیمات مجلس نیز خواهد بود و رأی آشکار برای نماینده، تأمل و دقت نظر در رأیی که میخواهد بدهد را در پی دارد و درنهایت شفافیت در آرای نمایندگان مجلس، سطح کارشناسی بودن و اتقان قوانین را ارتقا خواهد داد.

احسان کریم زاده