کشور چین با جمعیت میلیاردی با آنکه منشاء کرونا شناخته شد، قبل از آنکه واکسنی ساخته شود و یا داروی موثری برای درمان این بیماری موجود باشد، صرفا توانست به اتکای وضع برخی مقررات سختگیرانه که ریشه در فرهنگ نظم پذیری شدید مردم این کشور دارد، در مدتی کوتاه بیماری کرونا را در نطفه خفه سازد.

جوامع دیگری نظیر کره و ژاپن نیز که مانند چین به عنوان کشورهای شرق دور شناخته می شوند، قبل از آنکه کرونا اجازه یابد کرور کرور قربانی بگیرد، با خمیرمایه نظم پذیری شدید اجتماعی توانستند مانع اپیدمی کوئید۱۹ در آن جوامع شوند.

درد بی درمان اما اینجاست که چگونه مدعی پیروی از توصیه های قرآنی و نبوی شرع مقدس هستیم که “عبادالله” را “بتقوی الله و نظم امرکم” تاکید فرموده و دریغ از جاری شدن این دستور ارزشمند و مشکل گشا در پوست و خون ما که نسل اندر نسل، پیروان دین مبین هستیم!؟

اگر چالش کرونا با همه خسارت های سنگینی که به کشور تحمیل نموده، بتواند فرهنگ ارزشمند دینی ما را در حوزه احترام به “نظم اجتماعی” در وجود آحاد هموطنان نهادینه کند، شاید گزافه گویی نباشد که ادعا کنیم آنهمه هزینه اگر به استقرار آن فرهنگِ سرشار از خیر و برکت ختم گردد، ارزش اینهمه تاوان پرداخت شده را داشته است.

بیاییم در هنگامه جولان بی امان کرونا، با انتشار این متن، به یکدیگر یادآوری نمائیم که عمل به سفارش دین، در حل بسیاری از مشکلات جامعه اعجاز خواهد کرد و موثرترین تبلیغ برای ترویج دین مبین خواهد بود.

کانون بسیج اساتید
دانشگاه آزاداسلامی واحد بافت