هفتم اردیبهشت ۱۳۴۵ ، در شهرستان رابر به دنیا آمد. پدرش محمد، کارگر بود و مادرش آهسته نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سال ۱۳۶۴ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. پنجم اردیبهشت ۱۳۶۶ ، در بانه توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به پهلو، شهید شد. مزار وی در روستای دژدان تابعه زادگاهش واقع است.
شهید از دامان پاک و مطهر مادری مهربان و دلسوز به دنیا آمد و از دسترنج پدری زحمتکش و عشایر تربیت و تکامل یافت وی بواسطه فقر شدید مالی خانواده  و عدم وجود امکانات رفاهی و اقتصادی ، موفق به تحصیل و فراگیری علم و دانش نگردید و تنها توانست سواد خواندن و نوشتن را در مکتب خانه ایل عشایری خود بیاموزد.
با شروع جنگ تحمیلی عراق  ایران ، شهید برای حراست و پشتیبانی از مرزهای میهن اسلامی به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمده و از آنجاییکه سپاهی  بسیجی ، نام رفیع هرانسان آزاده ای است که با تعهد ، غیرت، شجاعت و پایمردی خود دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را براساس اصل مبارزه با استکبار در تمام ابعادش تداعی می بخشد، از این رو شهید به خیل دلاوران سپاهی تا آیینه تمام نمای خصوصیت و شرافت انسانی گردد.
در همین زمان ، شهید بزرگوار بر طبق سنت دیرینه اسلام و پیامبر گرامی اسلام ، ازدواج نموده و ثمره این ازدواج میمون و مبارک یک فرزند پسر می باشد.
شهید قاسم شمس الدینی پس از مدتی فعالیت در نهاد مقدس سپاه لباس رزم نظامی برتن کرده برای دفاع و پاسداری از حریم مقدس اسلام و مرزهای اسلامی و برای زدودن خاکریزهای کفر و شرک از صفحه خونرنگ کشور رهسپار میادین جنگ و نبرد شد وی سنگر دارای پرکار، و عارف کم گفتاری بود که با جهدی زیبا، عفریت نفس را کشت و  میدان دار عرصه ایمان شد و عاقبت پس از حماسه آفرین ها و جان فشانیهای بی دریغ در نبرد با اهریمن خبیث مورخ ۶۶/۲/۵ در کربلای بانه ، غرق در خون خویش ، روحش به آسمان پرواز کرد و در جوار رحمت الهی سکنی گزید.
یادش گرامی و روحش شاد باد