مصطفی فرجی منتقد سینما بیان کرد: محمدحسین فرح‌بخش که بیشتر در مقام تهیه‌کنندگی فعالیت داشت بعد از سال‌ها، کارگردانی فیلم ناجورها را برعهده گرفت. داستان فیلم در مورد زوجی است که در منزلی تقریباً قدیمی ساکن می‌شوند و در شب اول دزدی وارد منزل آن‌ها می‌شود. با ورود پلیس مجبور می‌شوند دزد را به‌جای پدرشان جا بزنند تا دستگیر نشوند.
وی بازی بازیگرانی چون پژمان جمشیدی و محسن کیایی را ارزیابی کرد و گفت: پژمان جمشیدی و محسن کیایی زوج کمدی این فیلم در چند اثر دیگر هم‌بازی بودند و بازی تکراری خودشان را به رخ کشیدند. باتوجه‌به اینکه این فیلم تک لوکیشن بود و ماجرای داستان فقط در اتاق و سالن تصویربرداری شده بود، من را یاد نمایش کمدی «پپرونی برای دیکتاتور» انداخت که سال گذشته در سالن اصلی تاترشهر با بازی پژمان جمشیدی و محسن کیایی دیده بودم؛ لذا دقیقاً همان بازی‌ها در این تک لوکیشن تکرار شده بود. به‌هرحال سازندگان آثار سینمایی برای حفظ فروش گیشه از این ستارهٔ سینماهای کلیشه‌ای استفاده می‌کنند.
این منتقد سینما ادامه داد: المیرا دهقانی که اصالت شیرازی دارد، در این فیلم گفتگوها را با لهجه شیرین شیرازی بیان می‌کرد که مورد پسند و خوب بود. اما گیتی قاسمی به‌عنوان همسر محسن کیایی در تناقص قرار داشت. ابتدا تصور کردم محسن کیایی فرزند گیتی قاسمی است؛ اما بعد متوجه‌شدن همسر وی است.
وی افزود: حامد وکیلی که در فیلم دایناسورها خوش درخشید بود در این فیلم نیز درخشید و بازی قابل‌قبولی از خود نشان داد. همچنین فرزین محدث و مختار سائقی بازی کمی داشتند و بیژن بنفشه‌خواه که در فیلم صبحانه با زرافه خیلی خوب ظاهر شده بود در این اثر سینمایی بازی خاصی از خود نشان نداد.
فرجی از جزئیات بیشتر فیلم سینمایی «ناجورها» گفت: در گفتگویی که با مصیب حنایی نویسنده فیلمنامه ناجورها داشتم، ایشان گفتند که اولین کارشان ناجورها بوده است و چون داستان در تک لوکیشن بوده تمام پلان هارا در ذهن و رونوشت از منزل مادربزرگ که در شهرستان بود نوشته‌اند.
وی با اشاره به مواد مخدر نامبرده در فیلم بیان کرد: باتوجه‌به اینکه فیلم کمدی اجتماعی است و نشان‌دادن مواد مخدر از جمله شیشه، برای کودکان و نوجوانان خوشایند نیست، نظرم باید عوارض منفی این مواد و شکل آن را به کودکان و نوجوانان آموزش داد که این مواد باعث بدبختی انسان‌ها می‌شود، خانمان‌سوز است، باعث جدایی والدین از هم می‌شود؛ لذا نباید سراغ مواد مخدر رفت و تنها نکته مثبت این فیلم کمدی تجاری همین است و دیدن این فیلم همراه خانواده توصیه می‌شود.
مصطفی فرجی گفت: نکته حائز اهمیت اینجاست که در پلانی حامد وکیلی کاپشنی با پرچم آمریکا بر تن دارد که در درگیری با پژمان جمشیدی به چشم می‌خورد. درست است که حامد وکیلی شخصیت منفی و دزد دارد، اما علت و پیام این پرچم در فیلم نشانه چیست؟ آیا در خرداد همین امسال آمریکا به کشور ما تجاوز نکرد؟ آیا آمریکا پرچم ایران در هالیوود را به‌عنوان دزد نشان می‌دهد یا تروریسم؟ اگر مالک این فیلم غیر از محمدحسین فرح‌بخش بود این پلان سانسور نمی‌شد؟ لذا در فیلم استفاده از قاب عکس و یا هر چیزی دیگری در صحنه و یا بک‌گراند اثر یک مفهوم و پیامی را به بیننده القا می‌کند که یک کارگردان این موارد را به‌خوبی می‌داند.
وی با اشاره به بخش دیگری از این اثر سینمایی گفت: در سکانسی دو پلیس وارد داستان می‌شوند. پلیسی که سمج است، مرتب سؤال می‌کند و به خانواده مشکوک است که ناگهان ناپدید می‌شود! فیلم در اینجا افت می‌کند و ریتمی کند و خسته‌کننده دارد. در فیلم هیجان، غافلگیری و تعلیق وجود ندارد و پایان فیلم خیلی بد تمام می‌شود. باتوجه‌به اینکه تایم فیلم ۸۰ دقیقه بود، جا داشت که محمدحسین فرح‌بخش چنددقیقه‌ای پایان فیلم را بهتر به اتمام برساند. نمره این فیلم سینمایی پنج از ۱۰ نمره است.
منبع: باشگاه خبرنگاران
انتهای خبر/ م
