اقطاع خبر: با فرا رسیدن ایام نوروز، شور و نشاط بهاری، سراسر ایران را در بر می‌گیرد و مردم از هر قوم و آیینی، خود را برای استقبال از سال نو آماده می‌کنند. این آیین کهن که قدمتی دیرینه در تاریخ و تمدن ایران‌زمین دارد، نه تنها نمایانگر تحول طبیعت است، بلکه به عنوان یک عامل وحدت‌بخش، همواره توانسته است پیوندهای ملی و اجتماعی را میان ایرانیان تقویت کند.

نوروز، فارغ از مرزبندی‌های جغرافیایی، زبانی یا مذهبی، به عنوان میراثی مشترک، همه اقوام و اقشار جامعه ایرانی را حول محور یک هویت واحد گرد می‌آورد. رسوم و آداب نوروزی نظیر چیدن سفره هفت‌سین، خانه‌تکانی، دید و بازدید و صله رحم، نه تنها خاطرات خوشی را برای خانواده‌ها رقم می‌زند، بلکه موجب تعمیق روابط خانوادگی و اجتماعی می‌شود. این سنت‌ها، فرصتی را برای دیدار با بزرگان و خویشاوندان فراهم می‌آورد و ارزش‌هایی چون احترام، همبستگی و نوع‌دوستی را ترویج می‌کند.

همچنین، سنت‌هایی چون “عیدی دادن” و “رسیدگی به احوال نیازمندان” که در فرهنگ نوروز ریشه دوانده است، به تقویت حس همدلی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی کمک شایانی می‌کند. این کنش‌ها، زمینه را برای انسجام بیشتر میان اقشار مختلف جامعه فراهم کرده و حس تعلق جمعی را تقویت می‌بخشد.

از منظری کلان‌تر، نوروز به مثابه فصلی برای آغازهای تازه، نه تنها روح امید و پویایی را در جامعه زنده می‌کند، بلکه با بازنمایی تاریخ و فرهنگ غنی ایرانی، به تقویت هویت ملی و خودباوری فرهنگی کمک می‌کند. این جشن باستانی، با وجود تحولات و گذر زمان، همچنان ستونی محکم در حفظ همبستگی ملی و انسجام اجتماعی ایرانیان باقی مانده است.

کلمات کلیدی: نوروز، همبستگی ملی، انسجام اجتماعی، فرهنگ ایرانی، سنت‌های باستانی، هویت ملی، جشن بهار.