به گزارش پایگاه خبری «اقطاع خبر»؛ شهید «محمد تقی‌زاده» هشتم فروردين ۱۳۳۹، در روستای جعفرآباد از توابع شهرستان رفسنجان متولد شد. ایشان تا پايان‌ مقطع‌ راهنمايی درس خواند.

پاسدار بود، هشتم آذر ۱۳۶۰، در بستان بر اثر اصابت گلوله ‌شهيد شد. پيكر وی در زادگاهش به خاک سپرده شد.

در ادامه گزیده‌ای از وصیت‌نامه شهید «محمد تقی‌زاده» را می‌خوانیم.

به‌ نام خداوند بخشاینده مهربان

وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ

در اسلام آنچه به شهادت یعنی مرگ آگاهانه در راه هدف مقدس می‌گردد به‌صورت یک اصل در آمده است و نام آن شهادت است.

هر فردی لیاقت ندارد که باب‌الجنه به رویش باز شود، هر فردی شایستگی مجاهد بودن را ندارد که من هم در خودم نمی‌بینم، خداوند این در را بر روی بندگان خاص خودش گشوده است.

مجاهدان بالاتر از اینکه بگویم مساوی با اولیاءالله هستند که امیدوارم خداوند متعال به ما هم لطفی کند.

خوب سخنی هم با پدر و مادر مهربانم داشته باشم، پدر و مادر عزیزم امیدوارم که مرا ببخشید چونکه من نتوانستم فرزند خوبی برای شما باشم و یا برای خواهرانم برادر خوبی باشم و همچون برای برادرانم برادر خوبی باشم و برای دوستانم دوست خوبی باشم.

دیگر آنکه برای من ناقابل تا حد امکان گریه نکنید و بیش‌تر به فکر اسلام و امام باشید و دیگر آنکه قیم من پدر من است و هر چه او گفت عمل کنید که من راضی هستم و مرا در جعفرآباد دفن کنید. (والسلام)

منبع: اسناد فرهنگی بنیاد شهید استان کرمان

انتهای خبر/ طهماسبی https://armanekerman.ir/vdcf0xdytw6dtta.igiw.html