آن جان که رفت و این نفس که ماندقرار است جشن نفس ساعت پنج بعدازظهر شروع شود، اما زودتر به محل برگزاری مراسم می‌رسم، جلوی درِ ورودی سالن فرهنگ و هنر در حال صحبت‌کردن با یکی از دوستانم هستم که زن جوانی از راه می‌رسد و سر حرف را باز می‌کند و می‌گوید: یکی از افرادی‌ست که پیوند مغز استخوان شده و خدا را شکر حال و احوالش هم خوب است.
زن جوان، دست دخترک دو، سه‌ساله‌اش را می‌گیرد و راهی سالن فرهنگ می‌شود تا در جشن نفس شرکت کند، با خوشحالی وصف‌ناپذیری، راه‌رفتن مادردختری‌شان را نگاه می‌کنم، همین که رویم را برمی‌گردانم، خانواده‌ای سرتا پا سیاه‌پوش را می‌بینم که با عکس عزیز از دست‌رفته‌شان به سمت سالن می‌روند، آنها یکی از صدها خانواده‌ای هستند که رضایت داده‌اند، عضو عزیزشان به‌جای آنکه زیر خاک سرد برود، گرمابخش زندگی یک عزیز دیگر باشد.
قدر این نفس‌ها را می‌دانیم اعضای بنیاد خیریه نفیس کرمانی برای برگزاری جشن نفس سنگ‌تمام گذاشته‌اند، از انتخاب مجری توانمند؛ زهرا استادنارویی و بچه‌های هنرمند گروه خطوی کرمانی تا سخنرانی روان‌شناس مطرح کشوری؛ محمود انوشه و اجرای گروه موسیقی مولانا و هنرنماییِ هنرمند تقلید صدای کشور.
نفیسی‌ها در واقع با برگزاری باشکوه جشن نفس، این پیام را به خانواده‌های اهداکننده عضو دادند که همه، قدردان این گذشت زندگی‌بخش و این نفس‌های ماندگار هستند.
۲۰ سال قبل و آغاز یک هم‌نفسی بنیان‌گذار بنیاد خیریه نفیس کرمانی رشته سخن را به دست می‌گیرد و ما را با خود به ۲۰ سال قبل می‌برد و به روزهایی که پیوند عضو فقط در شیراز انجام می‌شد و حتی در تهران هم پیوند عضو نداشتیم.
محسن جلال‌پور می‌گوید: در دوره‌ای که در اتاق بازرگانی کرمان بودم، متوجه شدم یکی از رسالت‌های اصلی اتاق در یک‌صد و چند سال گذشته، حضور در فعالیت‌های عام‌المنفعه بوده است.وی با اشاره به اینکه بعد از انجام یک کار مفصل به این نتیجه رسیدیم که کرمان در سه حوزه آموزش و پژوهش، درمان و فرهنگ نیاز به کار جدی دارد، ادامه می‌دهد: درمان بیش از دو بخش دیگر نیازمندتر بود و ما فکر کردیم باید کاری بکنیم که دیگران به آن نمی‌پردازند.
جلال‌پور می‌گوید: کرمان مرکز جنوب‌شرق کشور بود و بیشترین سرطان‌ها در این مناطق مشهود بود و سونامی سرطان هم پیش‌بینی می‌شد، پس فکر کردیم باید در این زمینه فعال باشیم.وی عنوان می‌کند: خاطرم هست، وقتی ما بحث پیوند عضو را مطرح کردیم، خیلی‌ها باور نمی‌کردند امکان این کار بزرگ در کرمان باشد، زیرا پیوند عضو فقط در شیراز بود و حتی تهران هم بخش پیوند عضو را نداشت.
این خانواده کرمانی ۹۰۰ پزشک دارد عضو هیئت رئیسه بنیاد خیریه نفیس کرمانی از راه‌اندازی این بنیاد در خردادماه ۸۴ تعریف می‌کند: نام بنیاد را نفیس کرمانی گذاشتیم، زیرا در آن زمان خانواده نفیسی بیش از ۶۰۰ پزشک را به جامعه ایران تقدیم کرده بودند و حالا بیش از ۹۰۰ پزشک را از این خانواده داریم.
جلال‌پور می‌گوید: دانشگاه علوم پزشکی کرمان حمایت جدی کرد و بنیاد نفیس کرمانی هم همراهی جدی داشت و هنری که ما به خرج دادیم، وصل کردن ظرفیت‌ها به هم بود، زیرا می‌پرسیدند، تجهیزات، متخصص، بیمارستان و پرستار برای بخش پیوند کجاست و من تک‌تک این‌ها را در استان کرمان می‌دیدم.
اما همه چیز از یک بخش کوچک در بیمارستان افضلی‌پور شهر کرمان شروع شد و جلال‌پور تعریف می‌کند: کم‌کم ساخت‌و‌ساز را شروع کردیم، ۵ هزار متر زمین از دانشگاه گرفتیم و ساختمانی با همین زیربنا احداث کردیم با چهار اتاق عمل مجهز و ۴۴ تخت و امروز در پیوند عضو چیزی در کرمان از نظر متخصصان و کادر درمان کم نداریم.
روایتی از سخت‌ترین مرحله پیوند عضو وی از لحظات سخت حضور در بخش پیوند عضو هم تعریف می‌کند: روزهای اولی که بخش پیوند در کرمان راه افتاده بود، زیاد به این بخش می‌رفتم، یک‌بار در اتاق عمل برای پیوند کبد حضور داشتم و جریان سخت این عمل ۱۲ ساعته را دیدم و حدود یک هفته به هم ریخته بودم.
جلال‌پور اما رضایت‌گیری از خانواده اهداکننده عضو را یکی از سخت‌ترین لحظات در بحث پیوند عضو می‌داند و این را با صراحت می‌گوید: اگر به من بگویند برو و رضایت بگیر، نمی‌توانم با خودم کنار بیایم به افرادی که انتظار می‌کشند عزیزشان روبه‌بهبود باشد، بگویم بخشی از اعضای این بدن که به آن عشق می‌ورزید را به شخص دیگری بدهید، اما این کار توسط افرادی در دانشگاه انجام می‌شود که رضایت گرفتن یکی از سخت‌ترین کارهاست.
اما یکی از لذت‌بخش‌ترین قسمت‌های پیوند عضو برای جلال‌پور افرادی هستند که با دریافت عضو به زندگی برمی‌گردند، او تعریف می‌کند: گاهی اولین فردی که در سال ۸۷ در کرمان، کبد پیوندی گرفت را می‌بینم و لذت می‌برم.
خبرهای خوب برای پیوندی‌ها در کرمان جلال‌پور خبرهای خیلی خوبی برای توسعه پیوند عضو در کرمان دارد، او می‌گوید: به‌دنبال ایجاد زیرساخت‌ها برای پیوند قلب و ریه در کرمان هستیم و در آینده هم پیوند لوزالمعده را در کرمان داشته باشیم که کار سختی به‌شمار می‌رود و در دنیا هم هنوز جا نیفتاده است.وی بیان می‌کند: از اولین پیوندی که در کرمان انجام شد تا حالا که بیش از ۲ هزار پیوند داشته‌ایم، ۲۰ سال گذشته است و امیدواریم به ۲۰ هزار پیوند دست پیدا کنیم.
یک تصمیم دُرست؛ یک خیر ماندگار در همین حال، رئیس دانشگاه علوم‌پزشکی کرمان می‌گوید: خانواده‌های اهداکننده عضو با یک تصمیم دُرست، یک خیر ماندگار به جا گذاشتند.مرتضی هاشمیان ادامه می‌دهد: بیش از ۲ هزار پیوند عضو در کرمان صورت‌گرفته که برای هر پیوند، ده‌ها و ده‌ها کارشناس، پزشک و مدیر زحمت کشیده‌اند و با جان‌ودل و کار حرفه‌ای، دلسوزی و تعهد کامل پای‌کار بوده‌اند تا پیوند انجام شود.
وی با اشاره به اینکه نیاز داریم شاخص پیوند در کرمان تقویت شود، ادامه می‌دهد: پیوند کبد، کلیه، مغز استخوان و قرنیه در کرمان انجام می‌شود و کاشت حلزون را هم انجام می‌دهیم که موجب شده تا دانشگاه علوم‌پزشکی کرمان یکی از دانشگاه‌های قابل اعتبار و اعتنا برای پیوند در کشور باشد.
رئیس دانشگاه علوم‌پزشکی کرمان حضور سازمان‌های مردم‌نهاد ازجمله خیریه نفیس کرمانی را برای تسهیل پیوند عضو مهم می‌خواند و می‌گوید: حضور خیران در حوزه سلامت بسیار مؤثر است و کارهایی صورت می‌گیرد که دانشگاه و دولت نمی‌توانند به‌تنهایی انجام دهند.
این راه بدون بازگشت است هاشمیان تصریح می‌کند: لازم است این فرهنگ‌سازی را داشته باشیم که بیماری که دچار مرگ مغزی شده است، دیگر بازگشت به زندگی نخواهد داشت و کارگروهی از متخصصان این را تأیید می‌کنند که بازگشت به زندگی برای او میسر نیست و خانواده باید این تصمیم سخت را در بهترین زمان برای اهدای عضو بگیرد تا پیوند اعضا هم کارکرد خوبی در گیرنده داشته باشد.
از بیماری خود خبر داری؟وی یادآور می‌شود: پیشگیری بر درمان مقدم است و بحث پیشگیری را هم یک پزشک کرمانی مطرح کرده و این در شرایطی‌ست که ۴۰ درصد افراد مبتلا به فشارخون و ۳۰ درصد افراد مبتلا به دیابت نمی‌دانند این بیماری‌ها را دارند درحالی‌که این بیماری‌ها به نارسایی کلیه می‌رسد.هاشمیان می‌گوید: نیاز داریم تحرک روزانه بیشتری داشته باشیم، زیرا ۵۰ درصد ایرانی‌ها تحرک کافی ندارند و ۴۰ درصد هم دارای اضافه‌وزن هستند.
این قاب‌ها «نفس» دارندوقتی مجری از خانواده‌های اهداکننده عضو می‌خواهد تصویر عزیزان‌شان را بالا بگیرند، قاب‌ها و گوشی‌ها بالا می‌رود، تصویر پدری در دست دخترش، قاب عکس پسرهای جوان و نوجوان در دست پدرها و مادرها و تصویری از مادری زیبا در دست پسر نوجوانش و صدای دست‌زدن‌های طولانی برای قدرشناسی از آدم‌هایی که تصمیم گرفتند بخشی از عزیزان‌شان به زیر خاک سرد نرود و گرمابخش زندگی عزیز دیگری باشد.
منبع: فارس
انتهای خبر/ طهماسبی
