به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری «اقطاع خبر»؛ ساعت هشت شب است و خیابان شریعتی کرمان حال و هوایی متفاوت دارد. چراغ‌های روشن مغازه‌های لوازم‌التحریر و کیف‌فروشی‌ها، فضای خیابان را غرق در نور و رنگ کرده است.

صدای همهمه خریداران، هیجان کودکان برای انتخاب دفتر و جامدادی و نگاه‌های سنگین والدینی که حساب و کتاب هزینه‌ها را در ذهن مرور می‌کنند، فضایی دوگانه از شور و نگرانی را رقم زده است.

 

شهریور برای بسیاری از خانواده‌ها فقط به معنای خرید وسایل نو نیست؛ بلکه به معنای تحمل موج جدیدی از هزینه‌هاست. آن‌ها تازه از پسِ ثبت‌نام مدارس و شهریه‌های سنگین دولتی و غیردولتی برآمده‌اند. اکنون زمان تهیه لوازم‌التحریر و کیف و کفش است و در ادامه نیز کرایه سرویس رفت‌ و آمد فرزندان به این فهرست افزوده خواهد شد. در این میان، بازار پرزرق‌ و برق لوازم‌التحریر نه تنها یادآور بوی دفتر نو و خاطرات مهرماه، که یادآور بار سنگین معیشت خانواده‌هاست.

 

 

دفترهای ساده ۵۰ برگ از ۶۰ هزار تومان آغاز می‌شوند و بسته به طرح و کیفیت تا ۱۵۰ هزار تومان قیمت دارند. دفترهای فانتزی با جلدهای درخشان و تصاویر کارتونی، میانگین ۲۵۰ تا ۴۰۰ هزار تومان قیمت خورده‌اند. کیف‌های مدرسه، بسته به جنس و اندازه، از ۸۰۰ هزار تومان تا بیش از یک‌ میلیون و هشتصد هزار تومان و حتی آن‌ها که فانتزی‌تر هستند تا بیش از ۲ میلیون به فروش می‌رسند.

جامدادی‌ها نیز از ۲۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان در ویترین‌ها دیده می‌شوند. هرچند تنوع چشمگیر است، اما اختلاف فاحش قیمت‌ها، بسیاری از خانواده‌ها را به سوی انتخاب ساده‌ترین اقلام سوق داده است.

 

 

در یکی از مغازه‌ها، مادری حدود چهل ساله به همراه دو فرزند خود مشغول خرید است. از او درباره شرایط امسال می‌پرسم. پاسخ می‌دهد: هزینه‌های مدرسه بسیار سنگین بوده است. برای فرزند دبیرستانی‌ام بیش از سی و پنج میلیون تومان فقط هزینه ثبت‌نام پرداخت کرده‌ایم و برای فرزند کوچکتر نیز کمک‌های مالی اجباری از سوی مدرسه دولتی دریافت شد.

اکنون باید برای لوازم‌التحریر نزدیک به هشت میلیون تومان هزینه کنم. وقتی هزینه سرویس مدرسه را هم اضافه کنم، بخش زیادی از درآمد ماهانه خانواده صرف همین امور ابتدایی تحصیل خواهد شد.

 

او ادامه می‌دهد: فرزندان تمایل به خرید اقلامی با طرح‌های خاص دارند؛ جامدادی با شخصیت کارتونی جدید یا دفترهایی با طرح‌های فوتبالی. به‌عنوان مادر نمی‌توانم شوق آن‌ها را نادیده بگیرم، اما وقتی جمع هزینه‌ها را محاسبه می‌کنم، متوجه می‌شوم که از توان ما فراتر است.

 

در گوشه‌ای دیگر، پدری میانسال کیف مدرسه‌ای را برای فرزند خود بررسی می‌کند. او با یادآوری گذشته چنین می‌گوید: ما در دهه شصت با دفترهای ساده و خودکارهای معمولی درس خواندیم. حالا فرزندان ما تحت تأثیر فضای مجازی و همسالانشان به دنبال کیف‌ها و دفترهای لوکس هستند. این تفاوت نسلی طبیعی است، اما بار مالی آن بر دوش والدین بسیار سنگین است. ثبت‌نام مدرسه، هزینه کیف و کفش و اکنون لوازم‌التحریر، مجموعه‌ای است که برای خانواده‌های متوسط به دشواری قابل تأمین است.

 

 

مادری جوان که فهرستی در دست دارد، در حال انتخاب دفتر و خودکار برای فرزند دبستانی‌اش است. او توضیح می‌دهد: نوشتن فهرست تنها راهی است که می‌توانم جلوی خریدهای غیرضروری را بگیرم. فرزندم تمایل به خرید وسایل رنگارنگ دارد، اما اگر بخواهم هرچه را می‌پسندد تهیه کنم، باید از هزینه‌های ضروری دیگر بزنیم.

 

او به محاسبه هزینه‌ها اشاره می‌کند: مدرسه غیرانتفاعی پسرم چهل میلیون تومان شهریه دریافت کرده است. لباس فرم، جداگانه هزینه‌بر بود. اکنون برای لوازم‌التحریر نزدیک به سه تا چهار میلیون تومان باید خرج کنم و کرایه سرویس مدرسه نیز ماهی حداقل یک میلیون و هشتصد هزار تومان تعیین شده است. در مجموع، پیش از شروع سال تحصیلی، نزدیک به بیست میلیون تومان تنها برای یک فرزند هزینه می‌شود.

 

 

در میان خریداران، دانشجویی نیز مشغول تهیه کلاسور و روان‌نویس است. او می‌گوید: گرچه شور خرید لوازم‌التحریر از دوران دبستان با من مانده است، اما افزایش قیمت‌ها باعث شده ناگزیر باشم از وسایل سال گذشته استفاده کنم. کلاسوری که سال قبل ۱۵۰ هزار تومان خریده بودم، امسال ۴۰۰ هزار تومان قیمت دارد. برای یک دانشجو هم این فشار مالی قابل توجه است.

 

 

در یکی از فروشگاه‌های بزرگ خیابان شریعتی، با فروشنده‌ای باسابقه گفتگو می‌کنم. او به تفاوت میان اجناس ایرانی و خارجی اشاره می‌کند: امسال بسیاری از خانواده‌ها به سمت خرید اجناس ایرانی رفته‌اند. کیف‌های ایرانی با کیفیت مناسب بین ۸۰۰ هزار تا یک‌ میلیون تومان عرضه می‌شوند، در حالی‌که نمونه‌های خارجی بیش از دو میلیون تومان قیمت دارند.

دفترهای ایرانی از ۶۰ هزار تومان آغاز می‌شوند، در حالی‌که دفاتر خارجی و فانتزی بالای ۲۵۰ هزار تومان هستند.

 

او با تأکید بر پیشرفت تولید داخلی می‌افزاید: بخش قابل توجهی از این محصولات که تصور می‌شود وارداتی باشند، در واقع در تهران یا تبریز تولید می‌شوند. کیفیت آن‌ها در بسیاری موارد با نمونه‌های خارجی قابل مقایسه است. با این حال، تمایل کودکان به ظاهر اجناس باعث می‌شود والدین تحت فشار بیشتری قرار گیرند و به خرید نمونه‌های گران‌تر تن دهند.

 

این فروشنده همچنین به تنوع موجود در بازار اشاره می‌کند: از دفترهای ساده تا طرح‌دار، از کیف‌های ابتدایی تا مدل‌های چندلایه، همه موجود است.

تفاوت قیمت‌ها به حدی است که هر خانواده‌ای بسته به توان مالی می‌تواند انتخاب کند. اما واقعیت این است که اکثریت مشتریان با وسواس و حسابگری خرید می‌کنند. حتی برخی خانواده‌ها وسایل را به صورت قسطی تهیه می‌کنند. شهریور برای ما پررونق‌ترین ماه سال است، اما در عین حال هر روز شاهدیم والدین چگونه با دشواری هزینه‌ها را مدیریت می‌کنند.

 

 

با گذشت ساعات، همچنان خیابان شریعتی مملو از خانواده‌هایی است که در رفت‌وآمدند. کودکان با اشتیاق اقلام مورد علاقه خود را نشان می‌دهند و والدین با نگاهی پر از محاسبه، میان خواسته فرزندان و توان اقتصادی خود تعادل برقرار می‌کنند.

 

بازار لوازم‌التحریر کرمان در شب‌های پایانی شهریور، صحنه‌ای است از امید و دشواری؛ امیدی که در نگاه کودکان برای آغاز سال تحصیلی موج می‌زند و دشواری‌ای که در چهره والدین سنگینی هزینه‌ها را عیان می‌کند. در پسِ نور و رنگ ویترین‌ها، واقعیت تلخ گرانی نهفته است. با این حال، خانواده‌ها همچنان تلاش می‌کنند تا کودکانشان با دفتر و کیف نو، با شوقی تازه پا به مهرماه بگذارند و مشق زندگی را در کنار مشق مدرسه ادامه دهند.
 

انتهای خبر/ پسند