دیپلماسی عزتمندانه و غرورآفرین از پایه‌ترین اصول دیپلماسی است که گاهی برای عادی‌سازی روابط بین‌الملل ابتدایی‌ترین اصول آن را رعایت نمی‌کنیم.
کوچه باز کردن برای دشمن، باج دادن و عقب‌نشینی کردن خواسته تمام نشدنی غرب است که غرب‌گرا را در خود هضم و دفن می‌کند.
قدرت، توان، مدیریت جوانان و مدیران خلاق را با نسخه ما نمی‌توانیم اگر پیچیدیم حتماً سراغ‌مان خواهند آمد و تلقین بلندی خواهند خواند که تخصص ما تنها پخت آبگوشت بزباش و قرمه‌سبزی است.
در منظومه مدیریتی مدیران لایق مهم‌ترین موضوع کم‌کردن دغدغه مسکن شهروندان است، اما در گفتمان مدیران نالایق و ناشی این دغدغه تبدیل می‌شود به مسکن مزخرف و تعطیلی آن افتخاری می‌شود.
دولت خبیث آمریکا می‌شود محترم، مردم دغدغه‌مند می‌شوند هوچی‌باز و بی‌شناسنامه و عصر حجری و ترسو و کودک و… برجام می‌شود افتخار ملی، مخالفین آن کاسبان، تحریم، گردانندگان آن فرهیخته و مدال لیاقت به آن‌ها داده می‌شود ولو نفوذی باشد باعیار ۲۴ مثل دُری اصفهانی.
و اما بگذریم اگر دولت چهاردهم بخواهد مثل ریل‌گذاری دقیق دولت سیزدهم حرکت کند قطعاً موفقیت‌های روزافزون خواهد داشت وگرنه اگر در گردونه افراد تابلوی دولت روحانی بیفتد یقیناً دولت سوم روحانی و بدتر از آن را مردم خواهند چشید، چون بخشی از آن تفکر که در حال پیش‌روی و فتح مدیریت‌های کلان هستند دنبال تسویه حساب حزبی، گروهی و قومیتی هستند و این قطع و یقین کشور را به بن‌بست خواهد کشاند.
منبع: دقیانوس
انتهای خبر/ فلاح
