اعتیاد به فضای مجازی
خدایا!
هارد و رم قلب و روح ما، از آنچه تو دوست نداری پر شده.
بازیابی حالت کارخانه و بازگشت به معصومیت ابتدایی لطفا!
هر روز بخشی از زمانمان را در دنیایی سپری میکنیم که اختیار خیلی چیزهایش اصلا به دست ما نیست.
در میان انبوهی از اخبار و تصاویر و فیلم ها غوطه ور میشویم و دیگر همه چیز یادمان میرود؛
چه مدت است که در اینجایم؟ به دنبال چه چیزی میگردم؟ چه چیزی میآموزم؟ و چه چیزی را از دست میدهم؟
حقیقت این است که خیلی از اوقاتی که در این فضای مجازی سپری کرده ایم به هدر رفته است و هیچ سودی برایمان نداشته.
و نکته تلخ اینجاست که علاوه بر این که منفعتی برایمان نداشته و به رشد و پیشرفت ما کمکی نکرده است،
در مواردی حتی آسیب رسان هم بوده و بزرگترین صدمه اش دور کردن ما از خداوند بوده است.
با دیدن چیزهایی که نباید ببینیم و شنیدن چیزهایی که نباید بشنویم و گفتن چیزهایی که نباید بگوییم،
شده ایم درست نقطه مقابل آن چیزی که نباید میشدیم.
زنگارها روح و قلبمان را فرا گرفته اند و ما را از مبدا هستی دور کرده اند.
حواسمان باشد که در چه مسیری قدم برمیداریم و قلبمان را با چه چیزی پر میکنیم.
اعتیاد به فضای مجازی به مرور زمان رخ می دهد.
