وی افزود: خالصانه‌ترین سلام‌ها و تهیات را به محضر ولی نعمت و میزبان ما ایرانیان که مضجع نورانیش میزبان ملائکه عرش و مکان رفت و آمد امام عصر عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف است، نزول خیرات و برکات این رفت و آمد به تمامی مردم ایران زمین می‌رسد، تقدیم می‌کنیم.
مدیر مدرسه علمیه ابراهیمیه کرمان گفت: اگر بخواهیم در خصوص مقام علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام و نقش و تاثیرشان بر ابعاد فرهنگی تشیع در ایران بپردازیم، باید گفت؛ ایشان را عالِم آل محمد نامیده‌اند و علت اعطاء این لقب در روایات اسلامی، چهارده معصوم به لقب «عالِم» طبق نقل علامه مجلسی (ره) در کتاب بحارالانوار با استناد به برخی از احادیث، دو وجه برای تخصیص این لقب به امام هشتم (ع) آورده است: اول اینکه امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) لقب عالِم آل محمد را به ایشان نسبت داده‌اند.
وی افزود: دلیل دوم در جریان برپایی مجلس علمی توسط مأمون عباسی و دعوت از امام رضا (ع) و عالمان ادیان مختلف و آشکار شدن احاطه علمی علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) در پاسخ‌گویی به مسائل مطرح شده در این مجلس، حضرت به «عالِم بودن» شهرت یافت.
مدیر مدرسه علمیه ادامه داد: عالِم بودن ثامن‌الحجج حتی بر دشمنان ایشان همچون مأمون عباسی مشهود بود و بر این علم کثیر امام هشتم (ع) صحه گذاشته است و علت تنفرشان هم همین علیم و عالِم بودن امام رضا (ع) بود.
زنگی‌آبادی به نقش فرهنگی امام رضا علیه‌السلام اشاره کرد و گفت: با تشریف فرمایی ایشان انقلاب بزرگی در زمینه علمی و فرهنگی در مذهب تشییع در ایران به وجود آمد، رشد حوزه‌های علمی و گسترش تشیع، ایجاد فضاهای زیارتی و عبادی، ایجاد موقوفات، شفاخانه یا دارالشفاء، مهاجرت سادات به ایران را از پیامدها و تأثیرات حضور امام رضا (ع) را می‌توان برشمرد.
مدیر مدرسه علمیه ابراهیمیه کرمان افزود: مردم ایران که ارادت آن‌ها به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام سابقه تاریخی داشت نعمت حضور امام رضا (ع)، درک محضرش و استفاده از علم، معنویت و دیدن کرامات صادره از آن امام همام چنان در آن‌ها انقلابی به وجود آورد که هنوز بعد از گذشت سال‌ها از آن حظ معنوی بر گرد شمع وجود حضرتش می‌گردند و کسب فیض می‌کنند .
وی افزود: از جمله افتخارات ایرانیان باید به حضور امام رضا علیه‌السلام در نیشابور و بیان حدیث سلسله‌الذهب اشاره کرد، (علت نام‌گذاری این حدیث، به سلسلة‌الذّهب [یعنی زنجیرۀ زرّین] یعنی اینکه افراد حاضر در سند حدیث، همگی از معصومان‌اند؛ یعنی امام رضا (ع) از امام هفتم (ع) و او از امام ششم (ع) تا اینکه به امام علی علیه‌السلام می‌رسد و او از پیامبر (ص) و پیامبر از خدای تعالی نقل می‌کند).
زنگی‌آبادی خاطرنشان کرد: سبک و سیره رضوی در ایران موهبات بسیاری داشته و همین‌که ایران به‌عنوان پایتخت فرهنگی جهان تعیین شده از برکات حضور همین امام همام (ع) است و طرح خدمتی که شهید رئیسی برجای گذاشت در راستای ترویج فرهنگ خدمت و تشیع روزبه‌روز در حال گسترش بوده و سبب رفع محرومیت در ایران شده است.
متن عربی حدیث سلسله‌الذهب به شرح ذیل است؛
لَمّا وافى أبُو الحَسَنِ الرِّضا عليه السلام بِنَيسابورَ وأرادَ أن يَخرُجَ مِنها إلَى المأمونِ ، اجتَمَعَ إلَيهِ أصحابُ الحَديثِ ، فَقالوا لَهُ : يَابنَ رَسولِ اللَّهِ ، تَرحَلُ عَنّا ولا تُحَدِّثُنا بِحَديثٍ فَنَستَفيدَهُ مِنكَ! – وكانَ قَد قَعَدَ فِي العَمّاريَّةِ – فَأَطلَعَ رأسَهُ وقالَ :
سَمِعتُ أبي موسَى بنَ جَعفَرٍ يَقولُ : سَمِعتُ أبي جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ يَقولُ : سَمِعتُ أبي مُحَمَّدَ بنَ عَليٍّ يَقولُ : سَمِعتُ أبي عَليَّ بنَ الحُسَينِ يَقولُ : سَمِعتُ أبيَ الحُسَينَ بنَ عَليِّ بنِ أبي طالِبٍ يَقولُ : سَمِعتُ أبي أميرَ المُؤمِنينَ عَليَّ بنَ أبي طالِبٍ يَقولُ : سَمِعتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله يَقولُ : سَمِعتُ جَبرَئيلَ يَقولُ : سَمِعتُ اللَّهَ Uيَقولُ : «لا إلهَ إلَّا اللَّهُ حِصني ؛ فَمَن دَخَلَ حِصني أمِنَ مِن عَذابي» .
قالَ : فَلَمّا مَرَّتِ الرّاحِلَةُ نادانا : «بِشُروطِها ، وأنا مِن شُروطِها».
ترجمه فارسی؛
چون امام رضا عليه‌السلام به نيشابور رسيد و خواست از آن‌جا به سوى مأمون [در مرو] خارج شود ، علماى حديث ، نزد ايشان گِرد آمدند و گفتند : اى پسر پيامبر خدا! از نزد ما مى‌روى و حديثى برايمان باز نمى‌گويى تا از شما بهره‌مند شويم؟!
امام رضا عليه‌السلام – كه در كجاوه نشسته بود – ، سرش را بيرون آورد و فرمود : «از پدرم، موسى‌بن‌جعفر، شنيدم كه مى‌فرمايد: از پدرم جعفر‌بن‌محمّد، شنيدم كه مى‌فرمايد: از پدرم، محمّدبن‌على، شنيدم كه مى‌فرمايد: از پدرم ، على‌بن‌الحسين ، شنيدم كه مى‌فرمايد : از پدرم ، حسين‌بن‌على‌بن‌ابى‌طالب، شنيدم كه مى‌فرمايد: از پدرم، امير مؤمنان على‌بن‌ابى‌طالب، شنيدم كه مى‌فرمايد: از پيامبر خدا شنيدم كه مى‌فرمايد: از جبرئيل شنيدم كه مى‌فرمايد: از خداوند – كه بزرگى‌اش بِشكوه باد – شنيدم كه مى‌فرمايد : «لا إله إلّا اللّه ، دژِ من است، هر كس به دژِ من وارد شود، از عذابم در امان است».
انتهای خبر/ طهماسبی
