به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری «اقطاع خبر»؛ شهید حمید محمدی‌نژاد، در سال ۱۳۴۳ در رفسنجان دیده به‌جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه شهید میرافضلی و دوران راهنمایی را در مدرسه علوی گذرانید. سپس وارد دبیرستان دکتر شریعتی شد که همزمان با اوج مبارزات مردم مسلمان به رهبری امام خمینی بر علیه رژیم ستم‌شاهی بود که شهید هم در آن شرکت فعال داشت.

البته قبل از علنی شدن تظاهرات خیابانی مردم وی همواره مبارزه بیانی داشت که به اطرافیان راجع به مظالم شاه صحبت می‌کرد به‌خصوص پس از به‌شهادت رسیدن شهید یحیی‌زاده (دوست صمیمی و همکلاس برادرش) در زیر شکنجه‌ها به‌دست دژخیمان ساواک روحیه مبارزه‌طلبی در وی پیدا شد.

از همان اوایل جنگ وارد بسیج شد و با اینکه هنوز تحصیل می‌کرد چندبار داوطلبانه به جبهه اعزام شد. در فتح کرخه نور با ترکش خمپاره مجروح گشت وی را مجدداً در بهمن ماه سال ۶۰ به جبهه‌ها کشاند که بالاخره در عملیات پیروزمندانه بیت‌المقدس در سحرگاه ۱۳۶۱/۲/۱۰ همراه جمعی از دوستانش به آرزوی دیرینه‌اش که پیوست به لقاءالله بود رسید. روحش شاد و راهش پررهرو باد.

وصیت‌نامه شهید حمید محمدی‌نژاد:

بسم الله الرحمن الرحیم

وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ؛ البته نپندارید که شهیدان راه خدا مرده‌اند بلکه زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی می‌خورند.

انا لله و انا الیه راجعون. ما به فرما خدا آمده‌ایم و به سوی او باز می‌گردیم.

در این برهه از زمان که وجب به وجب خاک میهن اسلامی‌مان به خون عزیزان مسلمان این مرز و بوم آغشته است و هر روز لاله‌ای برای شکوفایی درخت اسلام پرپر می‌شود و از آن‌جایی که ملت مسلمان ما پس از سال‌ها خفقان و ظلم و ستم دست به یک حرکت عظیم زد و در این راه بیش از ۶۰ هزار شهید و مجروح داد و هم‌اکنون ما وارث این خون‌ها هستیم و موظف به نگهداری انقلاب وظیفه شرعی خود دیدم که به سهم خود در پاسداری از آن‌چه که شهیدان ما به‌خاطرش جان دادند به جبهه بیایم و دین خود را به اسلام و قرآن ادا کنم.

ما هم‌اکنون مواجه به صحنه کربلا و عاشورا هستیم که اگر ساکت بنشینیم مورد نفرین خدا و نسل آینده خواهیم بود. مگر نه این بود که ما همیشه آرزو می‌کردیم که ای کاش در روز عاشورا ما بودیم و امام را یاری می‌کردیم حالا موقع آن است که شعارمان را به مرحله عمل درآوریم.

این گو، این میدان. امروز هم عاشوراست و خوزستان ما هم کربلاست. از خانواده عزیزم می‌خواهم که اگر من این سعادت نصیبم شد و شهید شدم هیچ‌گونه ناراحتی به خود راه ندهید و همواره از خدای بزرگ آروزیم این بود که شهید شوم و بیم داشتم از اینکه مباد در سن پیری و در رختخواب یا در اثر تصادف بمیرم.

آدم که یک روز باید خواهی نخواهی برود پس چه بهتر خود راه این رفتن را انتخاب کند و شهادت مرگ با عزیت را برگزیند که ما این درس را از سرورمان امام حسین(ع) آموخته‌ایم. بار دیگر به پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده‌ام که هیچ ناراحت نباشند، این راهی‌ است که خود انتخاب کرده‌ام اگر از دست من ناراحتی دیده‌اید مرا ببخشید دیگر عرضی ندارم. همگی شما را به خدا می‌سپارم.

منبع: نوید شاهد کرمان

انتهای خبر/م https://armanekerman.ir/vdcfvmdymw6djya.igiw.html