اکنون در ایام حج تمتع و در آستانه عيد سعيد قربان به بازخوانی رهنمودهای رهبر معظم انقلاب در فلسفه حج ابراهیمی خواهیم پرداخت.

به طور حتم، یكى از این منافع آن است كه در پرتو مناسک و شعائر آموزنده حج، دل‌هاتان را كه خانه خدا و امانت اوست، به او بسپرید و از شرک و زَیغ و زنگار، تطهیر كنید و پیمانِ «أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَیْكُمْ یا بَنی آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّیْطان؛ اى فرزندان آدم! آیا با شما عهد نكردم كه شیطان را نپرستید؟» را تجدید نمائید و باتمسک به فرمانِ «فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثان؛ از پلیدى بت‌ها اجتناب كنید»، به بشارتِ «وَ الَّذینَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ یَعْبُدُوها وَ أَنابُوا إِلَى اللهِ لَهُمُ الْبُشْرى؛ و كسانى كه از عبادت طاغوت دورى كردند و به سوى خداوند بازگشتند، بشارت از آنِ آن‌هاست»، سرافراز شد.
 

بهره حداكثری از فرصت حج

به حجاج عزیز توصیه می‌كنم از فرصت حج، حداكثر استفاده را برای كسب آشنایی با برادران مسلمان خود بكنند و اوضاع جهان اسلام را از زبان و رفتار مسلمانان به دست آورند، تجربه‌ها، آرزوها، دستاوردها و توانایی‌ها را با هم مبادله كنند و حج خود را به حج مورد نظر اسلام هر چه نزدیک‌تر سازند.

به برادران و خواهران عزیز ایرانی نیز توصیه می‌كنم كه با زبان و عمل، مبلغان و پیام‌رسانان انقلاب پرشكوه و كشور بزرگ و ملت قهرمان خود به برادران كشورهای دیگر باشند. جوار كوتاه مدت خانه خدا و حرم پیامبر اعظم (ص) و مواقف با ارزش حج و سرزمین پرخاطره حجاز را، برای زنده كردن دل با یاد خدا و تحكیم پیوند معنوی خود با رسول الله (ص) و عترت طیبۀ آن بزرگوار: و به خصوص توجه و توسل به حضرت ولی‌الله الاعظم – كه بی‌شک فیض حضور مقدسش در مراسم حج شامل دل‌های با معرفت است – و انس با قرآن و تدبر در آیات بیّنات آن و دعا و تضرع و توسل كه مایه تقرب به خدا است، مغتنم بشمرند و از آن بهره ببرند و برای رفع گرفتاری‌های مسلمین و قوت و عزت روزافزون اسلام و جمهوری اسلامی دعا كنند و علو درجات روح مطهر امام راحل و ارواح طیبه شهدای اسلام را از خداوند مسئلت کنند.

در جنبه فردی؛ هدف، تزكیه و رسیدن به صفا و نورانیت و پیراستگی از زخارف بی‌ارزش مادی و فراغت با خویشتن معنوی و انس با خدای متعال و ذكر و تضرع و توسل به حضرت حق است، تا آدمی به عبودیت كه صراط مستقیم الهی به سوی كمال است راه یابد و در آن گام بردارد.

در این بخش، تنوع فرصت‌ها و آزمایشگاه‌ها به حدی است كه هرگاه كسی با توجه و تدبر از آن عبور كند، بی‌گمان دستاوردی گران‌بها خواهد داشت. فرصت احرام و تلبیه، فرصت طواف و نماز، فرصت سعی و هروله، فرصت وقوف در عرفات و مشعر، فرصت رمی و قربانی و فرصت ذكرالله كه همچون فضای سرشار از روح و حیات، در همه این مراحل، گسترده شده است. مجموعه این فرصت‌ها می‌تواند برای هر فرد، دوره كوتاهی از ریاضت شرعی و تمرین زهد و سِلم و حِلم و برخی خلقیات پسندیده دیگر نیز باشد.

در جنبه اجتماعی، حج در میان همه فرایض اسلامی، بی‌همتا است؛ زیرا مظهری از قدرت و عزت و اتحاد امت اسلامی است. هیچ فریضه دیگری بدین سان به آحاد مسلمان درباره مسائل امت اسلامی و جهان اسلام، درس و عبرت نمی‌آموزد و آنان را در روحیه و واقعیت، به قدرت و عزت و وحدت نزدیک نمی‌كند. تعطیل این بخش از حج، بستن سرچشمه ای از خیرات به روی مسلمین است كه از هیچ رهگذر دیگری نمی‌توانند بدان دست یابند.

نكته مهمی كه این جانب می‌خواهم به شما برادران و خواهران از هر كشور و ملت كه هستید بگویم این است كه حج، نعمتی الهی است كه بر نسل‌های مسلمان ارزانی شده است. قدردانی و شكرگزاری، آن را زیاد می‌كند و ناسپاسی و قدرناشناسی، آن را از مسلمین می‌گیرد كه این همان عذاب شدید الهی است كه :«وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ اِنَّ عَذابی لَشَدید» و اگر ناسپاسى كنید، مجازاتم شدید است».

گرفته شدن حج به این نیست كه از مسلمانان كسی به حج نرود، بلكه به این است كه مسلمانان از منافع بی‌شمار آن محروم بمانند و زیاد شدن آن به این نیست كه هرسال گروه‌های بیش‌تری حج كنند؛ بلكه به این است كه از منافع آن بهره‌مند شوند كه: «لِیَشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ» تا شاهد منافع گوناگون خویش باشند». خوب است به درستی بیاندیشیم كه آیا جهان اسلام توانسته است از حج برخوردار شود و اساساً این منافع چیست؟ حج درست، می‌تواند تحولی درونی در یكایک مسلمین پدید آورد و روح توحید و ارتباط با خدا و اعتماد به او و رد همه بت‌های درون و برون وجود آدمی كه همان هواها و هوس‌های پست‌كننده و قدرت‌های اسیركننده آدمی‌اند و نیز احساس قدرت و اعتماد به نفس و رستگاری و فداكاری را در آنان پدید آورد و چنین تحولی است كه از هر انسانی، موجودی شكست ناشناس و تهدید و تطمیع ناگزیر می‌سازد.

چون بهار طبیعت كه همواره در میعاد همیشگی خود، لبریز از نشاط زندگی فرا می‌رسد؛ موسم حج، نوبهار جان و دل، و فصل رویش و پیدایش روح زندگی توحیدی در دل هر مسلمانی كه خود را به میقات رسانده باشد، همه ساله در موعد خدایی و همیشگی باز می‌گردد، تا چون چشمه‌سار مباركی، رشحات حیات طیبه اسلامی را بر سراسر جهان اسلام بپاشد و كسانی را كه توفیق یافته‌اند كه تن به این سرچشمه مبارک بزنند، از غبار و كدورت گناه و شرک و ماده‌گرایی و میل به پستی و بدكرداری پاک كند و در آنان اگر اهل توجه و تذكر باشند، مایه صلاح و فلاح یک عمر را ذخیره سازد.»

منبع: راه دانا
انتهای خبر/ طهماسبی