بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون بدرستیکه ما از آن خدا هستیم و به سوی او باز خواهیم گشت.
سپاس خدایی که در زمان مردی از تبار هابیلیان و از دودمان حسین(ع) زندگی کردم و در دوران مبارزات امت قهرمانمان با رژیم منفور آرزویش را داشتم لکن مصلحت خداوند بود که علیرغم زمینه های فراوان برای شهادت شهید نشدم و پس از پیروزی انقلاب خونبار به رهبری امام خمینی عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شدم و در این نهاد جوشیده از متن توده های مردم محروم و مسلمان است که می توانم شهادت را جویا شوم و خوشحال هستم که در این نهاد مردمی کار می کنم و شغلم نیز شغلی است که امام خمینی فرموده اند از بهترین شغلها می باشد و اینک که در دوران جنگ هستیم بر خود لازم دانستم که بر حسب وظیفه شرعی خودم چند کلمه ای به عنوان وصیت به بستگان خود تذکر دهم. اولا دوستان و آشنایان و کسانی که بنحوی با آنها آشنایی داشته ام می خواهم که هر بدی از من دیدید بخاطر خدا مرا ببخشید و ثانیا پدر و مادر عزیزم شمایی که مرا تربیت کرده اید و بخاطر من رنجهای طاقت فرسایی تحمل نموده اید به شما بشارت می دهم راهی را که اینجانب انتخاب نمودم انشاالله راه ائمه اطهار و راه شهداست و تنها خواهشم از شما این است که اولا حلالم کنید و ثانیا در شهادتم بی تابی نکرده و با روحیه ای بسیار عالی و اتکا به نیروی ایمانتان الگو و نمونه ای برای پدر و مادرهای دیگر باشید و صبر را پیشه خود سازید که طبق فرموده قران (ان الله مع الصابرین) خدا با صابران است و به خواهران و برادرانم توصیه کنید که در مرگم بی تابی نکنند چرا که مرگ امری است الهی که برای همه می باشد(و تو ای همسرم) با اینکه بی اندازه نسبت به یکدیگر علاقمند هستیم لذا به تو اطمینان کامل دارم که در مرگم صبر خواهی نمود امیدوارم که اگر شهادت نصیبم شد صبور و شکیبا باشید بخاطر شهادت همسرت خدای عزیز را سپاس گویی. (همسرم) بدان که شهید همیشه زنده است پس مطمئن باش که چیزی را از دست نداده ای و فقط خواهشم از تو این است که خواندن نماز و مسئله حجاب را یکی از مهمترین وظایف شرعی خود دانسته و شبهای جمعه برایم دعا کن که خداوند از گناهانم در گذرد و با صبر و استقامت زینب گونه ات روحم را شاد کن. باز هم توصیه می کنم به تو ای همسرم در شهادتم ناراحت نشوید فکر مکن که عشق من به شهادت بخاطر این است که تو را نمی خواهم مطمئن باش که تو جای خویش را در قلب من باز نموده اید و اما بدان که عشقی برتر و عشقی جانسوزتر از علاقه به تو دارم(و آن عشق به الله و شهادت در راه اوست) و دیگر امیدی که از تو دارم این است که در پروش نمودن فرزندمان ابوذر کوتاهی نکرده سعی کنید آنرا طوری پرورش دهید که بتواند یکی از سربازان واقعی امام زمان باشد.
در پایان از پدر و مادر مهربانم می خواهم که اگر شهادت نصیب من شد به خانواده ام به چشم فرزندی بنگرید و او را از دیگر فرزندان خود جدا ندانید یک خواهش دیگر از پدر و مادر و سایر اقوام دارم اینست که اگر چنانچه خانواده ام خودشان مایل به عروس شدن می باشند نسبت به عروس شدن آنها قانون شرع اسلام را مراعات نمایید و به این سن سال او را بی سرپرست نگذارید که باعث خشنودی خدا و من می باشد ضمنا مهریه آن را که عبارت از پنج هزار تومان وجه نقد و یک رختخواب می باشد از مال خودم بپردازید و از نظر ارث هم به رساله امام خمینی احکام ارث قسمت ارث زن و شوهر مساله ۲۷۷۱ مراجعه شود و طبق دستورات احکام اسلام از تمامی مالیکه بابت ارث به او تعلق می گیرد رضایت او را کاملا حاصل نمایید که خدای ناکرده ناراضی نباشد. والسلام علی من التبع الهدی
به امید موفقیت همگی مخصوصا پدر و مادر و برادرانم و خصوصا خانواده ام. کرامت شمس الدینی. یکشنبه هجدهم مراداد یکهزار و سیصد و شصت. ۱۳۶۰/۵/۱۸

یکم ‌اردیبهشت ۱۳۴۰، در روستای ‌گنجان ‌از توابع ‌شهرستان رابر متولد شد. پدرش خانجان و مادرش گوهر نام داشت. خواندن و نوشتن را در مکتب آموخت. سال ۱۳۵۸، ازدواج کرد وصاحب یک پسر شد. پاسدار بود، شانزدهم ‌آذر ۱۳۶۰، در بستان بر اثر اصابت گلوله به شهادت‌رسید. مزار وی در زادگاهش واقع است.