به گزارش پایگاه خبری «اقطاع خبر» امام علی (ع) در حکمت ۱۳۰ نهجالبلاغه به اهمیت گفتگو با اهل قبور پرداخته و فرمودهاند؛ وَ قَالَ (علیهالسلام) وَ قَدْ رَجَعَ مِنْ صِفِّينَ فَأَشْرَفَ عَلَى الْقُبُورِ بِظَاهِرِ الْكُوفَةِ: يَا أَهْلَ الدِّيَارِ الْمُوحِشَةِ وَ الْمَحَالِّ الْمُقْفِرَةِ وَ الْقُبُورِ الْمُظْلِمَةِ، يَا أَهْلَ التُّرْبَةِ، يَا أَهْلَ الْغُرْبَةِ، يَا أَهْلَ الْوَحْدَةِ، يَا أَهْلَ الْوَحْشَةِ، أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ سَابِقٌ وَ نَحْنُ لَكُمْ تَبَعٌ لَاحِقٌ؛ أَمَّا الدُّورُ فَقَدْ سُكِنَتْ، وَ أَمَّا الْأَزْوَاجُ فَقَدْ نُكِحَتْ، وَ أَمَّا الْأَمْوَالُ فَقَدْ قُسِمَتْ. هَذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا، فَمَا خَبَرُ مَا عِنْدَكُمْ؟ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ: أَمَا لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِي الْكَلَامِ لَأَخْبَرُوكُمْ أَنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوى.
توجّه به فناپذیری دنیا (اخلاقی، معنوی):
(امام علیهالسلام، وقتی از جنگ صفّین برگشت و به قبرستان پشت دروازه کوفه رسید رو به مردگان کرد و فرمود): ای ساکنان خانههای وحشتزا، و محلههای خالی و گروهی تاریک، ای خفتگان در خاک، ای غریبان، ای تنهاشدگان، ای وحشتزدگان، شما پیش از ما رفتید و ما در پی شما روانیم، و به شما خواهیم رسید.
امّا خانههایتان دیگران در آن سکونت گزیدند و امّا زنانتان با دیگران ازدواج کردند، و امّا اموال شما در میان دیگران تقسیم شد. این خبری است که ما داریم، حال شما چه خبر دارید؟ (سپس به اصحاب خود رو کرد و فرمود) بدانید که اگر اجازه سخنگفتن داشتند، شما را خبر میدادند که: بهترین توشه، تقوا است.
منبع: نهجالبلاغه
انتهای خبر/ طهماسبی
