بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون        از سوی خدا آمدیم و به سوی خدا باز می گردیم (قرآن کریم)
با حمد و سپاس خداوند تبارک و تعالی – که آفرید انسان را و سپس فرستاد پیامبرانی را تا هدایت کنند او را و سلام بر پیام آوران یگانه مکتب […] بخش توحید و سلام بر امامان پاک باز و رهروان راستین راه حق و عدالت و سلام بر امام امت و نایب برحق امام زمان مهدی موعود (عج) بنیانگذار نظام بخش جمهوری اسلامی ایران و سلام بر سید الشهداء امام حسین (ع) که چگونه زیستن و چگونه مردن را به ما آموخت و سلام بر شهیدان از صدر اسلام تا شهدای گرانبهای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی و بعد.
پیام من به ملت شریف ایران این است امام را تنها نگذارید و بدانید راه امام راه سعادت و روشن سعادتمندان است. تنها این روش است که انسان از پرتگاههایی که رضای خداوند در آن نیست نجات می دهد و روش سعادت را پیشه کنید نکند مثال اهل کوفه باشید که امام حسین (ع) راتنها گذاشتند مانند آن باشید که غیر رضای حق گام برندارید و بدانید که خداوند ناظر بر اعمال ماست در راه خدا استقامت ورزید که این راه روش سعادتمندان و انبیاء خداست جنگ را فراموش نکنید. این نعمت عظیم الهی به گفته امام امت را حفظ کنید که خداوند دوستداران امام را دوست دارد قدر این عنایت الهی را بدانید و از کشته شدن در راه خدا و جهاد نهراسید زیرا این جهاد و کوشش بود که ابراهیم خلیل الله شد. و اما آرزو دارم که روزی پرچم پربرکت و پرافتخار اسلام عزیز در تمام جهان برافراشته گردد و کاخهای ظلم ستم زیر رو شود و انقلاب ما به دست هدایتگر واقعی مهدی موعود (عج) (سپرده شود پدر و مادر مهربانم از شما این را می خواهم که برای من گریه نکنید تا دشمنان اسلام خوشحال شوند خدای نکرده با گریه زاری اجر خودتان را در پیشگاه خداوند ضایع کنید و شهادت در راه خدا مایه خوشبختی و عزت یک انسان واقعی است شهید ادامه دهنده می خواهد گریه و زاری نمی خواهد. شهید می خواهد که اسلام باقی بماند به گفته امام حسین (ع) که اگر قرار است دین اسلام با کشته شدن من زنده ماند پس ای شمشیرها مرا در بر گیرید.
در آخر از پدر و مادر مهربان و خواهران و برادران و دوستان و آشنایان و خویشان می خواهم که مرا ببخشند از […] هر بدی که از من سرزده است از درگاه خداوند برای من طلب مغفرت کنید و راضی باشید تا خداوند هم راضی باشد.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
وصیت نامه شهید امید علی شمس الدینی
 

پنجم ‌فروردین ۱۳۴۷، در روستای‌ گنجان از توابع ‌شهرستان رابر زاده شد. پدرش‌ حاجی و مادرش سیما نام‌ داشت. خواندن ‌و ‌نوشتن را می‌دانست. دامدار بود، به عنوان بسیجی درجبهه حضور یافت. بیست ‌و‌ دوم فروردین ۱۳۶۲، با سمت بیسیم‌چی در شرهانی توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. تاکنون اثری از پیکرش به‌دست نیامده ‌است. مزار یادبود وی در زادگاهش واقع است.