عبدالحمید جاودانی

بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ  يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ
همانا خداوند جان و مال مومنین را به بهای بهشت از آنان خریداری می کند مومنینی که در راه خدا جهاد می کنند. می کشند و سپس خود کشته می شوند که این بهترین معامله با خداست.
خدای تبارک و تعالی به انسان آزادی داده است تا انتخاب کند رضای الهی را یا رضای شیطان را(سعادت را یا فلاکت را) رضایت خداوندی یا غضب خدا، شهادت در راه خدا یا مردن در بستر را(کدامین را) بدانید و به همه بگویید هیچ اجباری در کار من نبود بلکه با آگاهی کامل و هدفی مشخص  پای در میدان آزمایش می نهم تا شعار لااله الا الله و محمدرسول الله را به مرحله عمل در آورم. آنقدر می جنگم تا جانم را فدای او بکنم و از من راضی بشود چرا در زیر بار گناهان مانده ام و به هر سو که نظر می کنم و به هر راهی که می روم شیطان را در سر راهم می بینم مگر یک راه آنهم راه خدا، راه خمینی.  اگر خدا بخواهد آغاز می کنم جهاد و شهادتم را و اگر این فریضه ام صورت بگیرد و شایستگی و لیاقت آن را داشته باشم پای در راه خدا نهادم و کار و زار کنم مورد لطف و عنایت خداوند قرار خواهم گرفت ظاهرا خواهم مرد اما زنده می شوم و تولد می یابم و زندگی حقیقی و جاوید خود را شروع می کنم که این وعده الهی است برای مومنین.
چون که امام دستور جهاد داده اند اگر سالهای سال در این گرمای طاقت فرسا بمانم بخدا قسم می خورم که از این راهم باز نخواهم گشت و اگر ماهها در این میدان جنگ آتش […] پایین بریزد حاضر نیستم امام خود را یک لحظه تنها بگذارم. شما ای پدر مهربانم و مادر عزیزم میخواهم که بر من گریه نکنید میدانم که من فرزند خوبی برای شما نبودم ولی از شما می خواهم که مرا ببخشید و عفو نمایید.

يكم فروردين 1344، در روستاي حميدآباد از توابع شهرستان رابر ديده به‌ جهان گشود. پدرش عبدالرحيم، كشاورز بود و مادرش كبري نام داشت. تا دوم متوسطه تحصيل‌كرد، به‌‌عنوان بسيجي‌در جبهه حضور يافت. سيزدهم تير 1361، در دشت عباس بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در روستای كويردارس آباد  تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.