قوت قلبم،دکتر یدالله رستگاری

مثل همیشه مهربان و با محبت ،جویای حال و قوت قلب ، انگاری قبل از اینکه نواری از قلبت بگیرد ،یا با اکو احوال دریچه ها و بطن و دهلیزها را بپرسد، با مهربانی از دالان  و دهلیزها گذر می کند و قوت قلبت می شود.

وقتی تو را با نام کوچکت خطاب می کند و پسوند جان را به دنبال آن می آورد، یک حلاوت شیرین به سراغت می آید و یک دنیا حس خوب در رگ و پوستت جاری می شود.

به دستیار و کادر زیر مجموعه اش ، دوست صمیمی خودش معرفی ات می کند ،طوری که آنان ،توجه ویژه ای به کرونر و بطن و دهلیزها داشته باشند.

مهربانیش در قلب ، رگ و دهلیزها جاری می شود و  خودش در بطن ها ، متن اصلی می شود.

وقتی تست ورزش را می دهی ، انگاری با خنده ها و مهربانیش تو را دوپینگ می کند ، مگر قلب جرات می کند ، در قبال این همه بزرگواری ، محبت و مهربانی ،نامهربانی کند و قوت نگیرد؟

در گیر و دار معاینه ،نوار،اکو و تست ورزش، سراغ قلمت را می گیرد و به مجموعه اش تو را اهل فرهنگ و نویسندگی معرفی می کند .

و اینجاست که ارزش کار و تخصص و مهربانیش بیش از هر زمان دیگر برایم متجلی می شود که قدر قلم را می داند و این نوع نگاه دکتر یدالله رستگاری به قلم ، برایم قدمی می شود که کلبه مهربانی پزشکیش را با شرمندگی و بغضی در گلو ،ترک کنم و از خداوند بخواهم دکتر یدالله رستگاری را برای مردم ایران حفظ کند.

دکترجان ،نمی دانم بزرگواری و خوبی هایت را چگونه جبران کنم؟

درقلبم جای داری و با هر دم و بازدم ، یک دنیا تندرستی و موفقیت برایت آرزو  می کنم،قوت فلبم هستی ، از صمیم قلب ،از جان دل ،دوستت دارم.زنده یاد حمید هرندی