وی تا اول متوسطه درس خواند، به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سرانجام در پنجم تیر ۱۳۶۶، در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
بخشهایی از وصیتنامه شهید «حسین زابلی زاده غضنفر آبادی» را میخوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
با درود و سلام بر روان گلگون کفن انقلاب اسلامی و درود بر امام امت میخواهم چند وصیتی به پدر و مادرم و آشنایان بنویسم. ای پدر و مادر و ای خواهر و برادر از شما میخواهم که همواره رهرو راه اسلام باشید و همیشه در راه خدا و پیشبرد انقلاب اسلامی تلاش و کوشش کنید از شما میخواهم که پشت جبهه را با درس خواندن و با کمک و هدایای خود گرم نگه دارید.
از دوست جوان خودم میخواهم که با تمام قدرت یا عقیدهای راسخ و با پایداری تمام به سوی جبهههای حق علیه باطل بشتابید و به خون خود درخت اسلام را آبیاری کنید.
از شما میخواهم که گوش به حرف این جنایتکاران که در تمام نقاط جهان تلاش می کنند، که اسلام را نابود سازند نکنید.
ای دوستان این را بدانید که مسلمان بودن فقط این طور نیست که ما نماز بخوانیم و عقیده به یگانگی خدا داشته باشیم ولی در جنگهایی که برای پیشبرد اسلام تأمین میشود نرویم، از شما میخواهم که اگر از بنده حقیر روزی بدی دیدهاید و طلبکار من هستید مرا بحل کنید.
تو ای خواهر مجاهدم از تو میخواهم تا با عفتت نشان دهی که ما با تمام قدرت ایستادهایم و هیچ گونه خللی در کارمان و در اسلاممان وجود ندارد و باز هم ای برادرم تو باید بگذاری که اسلحه من سرد شود نباید دشمن را مجال دهی تا به اسلام ضربه زند نباید بگویی که اگر من جبهه روم پس خانواده چی میشود تو ای برادر خانواده و پدر و مادر را به امان خدا بگذار که خود او نگهدار همه آنها است.
انتهای خبر/ https://armanekerman.ir/vdciwqaz5t1apr2.cbct.html
armanekerman.ir/vdciwqaz5t1apr2.cbct.html